Είναι ο πρώτος γλύπτης που ξεκίνησε να παράγει γλυπτά του στην Greek Marble Initiative, την πρωτοβουλία του Σταύρου Μυρωνίδη για την ανάδειξη της ελληνικής γλυπτικής παγκοσμίως, που ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Πότε και με ποιά αφορμή ξεκινήσατε την γλυπτική; Ξεκίνησα με κάτι ξύλα που βρήκα στα 18 μου σε κάποια οικοδομή. Μου φάνηκε ότι θα μπορούσα να τα διαμορφώσω σε μια δομή και το έκανα. Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά: Ενδελεχέστερη γνώση των πραγμάτων, καλύτερη γνώση των υλικών, μεγαλύτερη εξοικείωση με τεχνικές, συσσωρευμένη εμπειρία, και βέβαια, στην γλυπτική ισχύει ότι όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο περισσότερο την αγαπάς.
Ποια θέματα απασχολούν το έργο σας; Βασικό θέμα που διατρέχει το έργο μου είναι το ανθρώπινο σώμα, σε διάφορες παραλλαγές, και εκδοχές, και ένα δεύτερο που προστέθηκε με τα χρόνια είναι η σχέση που μπορούν να έχουν οι οργανικές φόρμες με τις γεωμετρικές φόρμες.
Πόσο αποδεκτή είναι η γλυπτική στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Δεν θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα αποδεκτή. Συνήθως οι άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα θεωρούν ως γλυπτά τους αδριάντες, και η γλυπτική σε δημόσιο χώρο, αφορά σε “τόπους μνήμης”, όπως λένε οι ιστορικοί, με αποτέλεσμα να έχουμε μια μεγάλη παράδοση σε ανδριάντες που απεικονίζουν ήρωες κλπ. Φυσικά η γλυπτική θα μπορούσε να παίζει διαφορετικό ρόλο. Ίσως θα έπρεπε να μετέχει της αγωγής για τα μάτια και για το σώμα του πολίτη, αλλά οι πόλεις μας είναι έτσι όπως είναι, και θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε ότι οι πόλεις έχουν τα γλυπτά που τους αναλογούν.
Γίνονται προσπάθειες για την ανάδειξη της ελληνικής γλυπτικής σήμερα; Ελάχιστες και αποσπασματικές. Γι” αυτό τον λόγο είναι ιδιαίτερα σημαντικό το έργο που επιτελεί η Greek Marble Initiative και το ειδικό βάρος της πρωτοβουλίας του Σταύρου Μυρωνίδη να την ξεκινήσει και να την χρηματοδοτήσει είναι μεγάλο. Ξέχωρα από αυτή την πρωτοβουλία γίνονται μεμονωμένες προσπάθειες μέσα από κάποια συμπόσια γλυπτικής, αλλά αυτά είναι σποραδικά, λίγα, χωρίς οργανωμένο σχέδιο, συνέπεια και συνέχεια. Η Greek Marble Initiative είναι μια ανάσα για την γλυπτική στη Θεσσαλονίκη, η οποία ως πρωτοβουλία δεν έχει προηγούμενο. Η ελευθερία να επιλέξεις θέματα, να διαχειριστείς τους όγκους μαρμάρου και που θέλεις στην ποιότητα που επιθυμείς, καθιστά το έργο διαδικασία ευχάριστη και εποικοδομητική, και ταυτόχρονα η ευκαιρία να συνυπάρξεις με συναδέλφους, να ανταλλάξεις γνώσεις, τεχνικές και απόψεις και θεωρίες, καθιστούν την εμπειρία για έναν ακόμα λόγο μοναδική. Επιπρόσθετα, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, είναι δύσκολο ο γλύπτης, ιδιαίτερα αυτός που παράγει έργα σε μάρμαρο, να εργαστεί κατά μόνας, με απόλυτη καλλιτεχνική ελευθερία, εξαιτίας περιορισμών που προκύπτουν αναφορικά με τον χώρο που θα εργαστεί, ο οποίος συνήθως δεν είναι αυτός του αστικού περιβάλλοντος, με τον χρόνο της εργασίας, και ιδίως αναφορικά με το κόστος, το οποίο για την προμήθεια του μαρμάρου μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Η συμβουλή σας προς έναν νέο γλύπτη; Να δουλεύει ασταμάτητα, με κάθε ευκαιρία και να παράγει κατά το δυνατόν περισσότερο αυτό που εξυπηρετεί την κλίση του, χωρίς να αναρωτιέται τι θα τα κάνει όλα αυτά.
Πηγή: http://city-culture.gr/2013/08/thanos-karonis-stin-ellada-simera-theoroun-os-glipta-tous-andriantes-sinentefxi/
Πότε και με ποιά αφορμή ξεκινήσατε την γλυπτική; Ξεκίνησα με κάτι ξύλα που βρήκα στα 18 μου σε κάποια οικοδομή. Μου φάνηκε ότι θα μπορούσα να τα διαμορφώσω σε μια δομή και το έκανα. Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά: Ενδελεχέστερη γνώση των πραγμάτων, καλύτερη γνώση των υλικών, μεγαλύτερη εξοικείωση με τεχνικές, συσσωρευμένη εμπειρία, και βέβαια, στην γλυπτική ισχύει ότι όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο περισσότερο την αγαπάς.Ποια θέματα απασχολούν το έργο σας; Βασικό θέμα που διατρέχει το έργο μου είναι το ανθρώπινο σώμα, σε διάφορες παραλλαγές, και εκδοχές, και ένα δεύτερο που προστέθηκε με τα χρόνια είναι η σχέση που μπορούν να έχουν οι οργανικές φόρμες με τις γεωμετρικές φόρμες.
Πόσο αποδεκτή είναι η γλυπτική στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Δεν θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα αποδεκτή. Συνήθως οι άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα θεωρούν ως γλυπτά τους αδριάντες, και η γλυπτική σε δημόσιο χώρο, αφορά σε “τόπους μνήμης”, όπως λένε οι ιστορικοί, με αποτέλεσμα να έχουμε μια μεγάλη παράδοση σε ανδριάντες που απεικονίζουν ήρωες κλπ. Φυσικά η γλυπτική θα μπορούσε να παίζει διαφορετικό ρόλο. Ίσως θα έπρεπε να μετέχει της αγωγής για τα μάτια και για το σώμα του πολίτη, αλλά οι πόλεις μας είναι έτσι όπως είναι, και θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε ότι οι πόλεις έχουν τα γλυπτά που τους αναλογούν.
Γίνονται προσπάθειες για την ανάδειξη της ελληνικής γλυπτικής σήμερα; Ελάχιστες και αποσπασματικές. Γι” αυτό τον λόγο είναι ιδιαίτερα σημαντικό το έργο που επιτελεί η Greek Marble Initiative και το ειδικό βάρος της πρωτοβουλίας του Σταύρου Μυρωνίδη να την ξεκινήσει και να την χρηματοδοτήσει είναι μεγάλο. Ξέχωρα από αυτή την πρωτοβουλία γίνονται μεμονωμένες προσπάθειες μέσα από κάποια συμπόσια γλυπτικής, αλλά αυτά είναι σποραδικά, λίγα, χωρίς οργανωμένο σχέδιο, συνέπεια και συνέχεια. Η Greek Marble Initiative είναι μια ανάσα για την γλυπτική στη Θεσσαλονίκη, η οποία ως πρωτοβουλία δεν έχει προηγούμενο. Η ελευθερία να επιλέξεις θέματα, να διαχειριστείς τους όγκους μαρμάρου και που θέλεις στην ποιότητα που επιθυμείς, καθιστά το έργο διαδικασία ευχάριστη και εποικοδομητική, και ταυτόχρονα η ευκαιρία να συνυπάρξεις με συναδέλφους, να ανταλλάξεις γνώσεις, τεχνικές και απόψεις και θεωρίες, καθιστούν την εμπειρία για έναν ακόμα λόγο μοναδική. Επιπρόσθετα, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, είναι δύσκολο ο γλύπτης, ιδιαίτερα αυτός που παράγει έργα σε μάρμαρο, να εργαστεί κατά μόνας, με απόλυτη καλλιτεχνική ελευθερία, εξαιτίας περιορισμών που προκύπτουν αναφορικά με τον χώρο που θα εργαστεί, ο οποίος συνήθως δεν είναι αυτός του αστικού περιβάλλοντος, με τον χρόνο της εργασίας, και ιδίως αναφορικά με το κόστος, το οποίο για την προμήθεια του μαρμάρου μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Η συμβουλή σας προς έναν νέο γλύπτη; Να δουλεύει ασταμάτητα, με κάθε ευκαιρία και να παράγει κατά το δυνατόν περισσότερο αυτό που εξυπηρετεί την κλίση του, χωρίς να αναρωτιέται τι θα τα κάνει όλα αυτά.
Πηγή: http://city-culture.gr/2013/08/thanos-karonis-stin-ellada-simera-theoroun-os-glipta-tous-andriantes-sinentefxi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου