Οι βασικοί κανόνες της υγιεινής διατροφής .....

 

Είναι γνωστό, ότι ο ρόλος της διατροφής στην υγεία είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Υπάρχουν πολλές σχετικές έρευνες και δημοσιεύσεις.Ο Ιπποκράτης είχε ήδη διαπιστώσει και καταγράψει τη σχέση της τροφής με διάφορα νοσήματα πολλούς αιώνες πριν, ενώ αργότερα και ο Γαληνός προχώρησε σε παρόμοιες καταγραφές. Τι είναι όμως η υγιεινή διατροφή?


Βασική αρχή της υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής είναι η κατανάλωση ποικιλίας τροφίμων, που διασφαλίζει ότι καταναλώνουμε τροφές από όλες τις διατροφικές ομάδες τροφίμων και ελαχιστοποιεί την πιθανότητα να εμφανισθεί κάποια έλλειψη σε βασικό θρεπτικό συστατικό, που δεν παράγεται από το σώμα μας και πρέπει να ληφθεί από τη διατροφή.

Σήμερα, στη χώρα μας η σημασία της υιοθέτησης υγιεινής διατροφής από μικρή ηλικία, παίρνει μεγαλύτερη σημασία, αφού μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα έρευνας του καθηγητού κ. Λάμπρου Συντώση και της ομάδας του, από τοΤμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας του Χαροκοπείου Παν/μιου (Tambalis KD et al, 2011, Obesity facts) για την παχυσαρκία σε Ελληνόπουλα η οποία έδειξε ότι 4 στα 10 είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.!

Οι διεθνείς, οι ευρωπαϊκές και οι εθνικές διατροφικές οδηγίες συγκλίνουν στις ίδιες βασικές συστάσεις :

Επιλέγετε ποικιλία διαφορετικών φαγητών από κάθε ομάδα τροφών
Τρώτε τουλάχιστον 5 μερίδες φρούτα και λαχανικά καθημερινά
Πείτε όχι στα «κακά» κορεσμένα λιπαρά όπως το αγελαδινό βούτυρο και το κόκκινο παχύ κρέας.

Πείτε ναι στα «καλά» μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά, που περιέχονται στο ελαιόλαδο , στα φυτικά έλαια στις φυτικές μαργαρίνες και στα λιπαρά ψάρια.
Μειώστε τοαλάτι και θυμηθείτε ότι το περισσότερο προέρχεται από κρυφές πηγές

Αν θέλετε να φροντίσετε την αρτηριακή σας πίεση, αυξήστε το κάλιο, που βρίσκεται σε φρούτα , σε πράσινα λαχανικά και σε ειδικά εμπλουτισμένα προϊόντα.

Αντικαταστήστε γαλακτοκομικά προϊόντα πλούσια σε λιπαρά, όπως το πλήρες γάλα και τα παχιάτυριά , με τα αντίστοιχα προϊόνταχαμηλών λιπαρών

Βασίστε τα γεύματά σας σε αμυλώδεις τροφές όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά ή το ρύζι.

Επιλέγετε προϊόντα ολικής άλεσης, όπου είναι δυνατό

Εάν προσπαθείτε να μειώσετε τα επίπεδα χοληστερίνης σας, προτιμήστε τρόφιμα εμπλουτισμένα με φυτικές στερόλες: μαργαρίνη, γάλα, γιαούρτι και ρόφημα γιαουρτιού.

Καταναλώνετε αλκοόλ με μέτρο

Παράλληλα με την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή , δεν πρέπει να ξεχνάτε και τον υγιεινό τρόπο ζωής, δηλαδή :

Καθημερινή άσκηση (τουλάχιστον για 30 λεπτά)

Διακοπή του καπνίσματος

Προσπάθεια χαλάρωσηςκαι μείωσης του στρες.

Και ας θυμόμαστε, πως η υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή μας βοηθάει να μειώσουμε τον κίνδυνο για χρόνια νοσήματα (καρδιαγγειακά, υπέρταση διαβήτης, παχυσαρκία) και συγχρόνως διασφαλίζει καλύτερη διάθεση, ζωτικότητα και ευεξία.


Η Δήμητρα Ξενάκη είναι διδάκτωρ Δομικής Χημείας Τροφίμων, διευθύντρια Τμήματος Διατροφής & Επιστημονικής Επικοινωνίας της ΕΛΑΪΣ-Unilever Eλλάδος

Πηγή:  http://alttherapy.blogspot.com/2013/02/blog-post_8846.html#ixzz2M07QTXrO

Top 10 από τα χειρότερα επιδόρπια....... σε θερμίδες.....

Βέβαια δεν είναι 10 αλλά 8.......


1. Cheesecake: Σύμφωνα με τα συστατικά και τους συνδυασμούς του, μια φέτα μπορεί να φτάσει μέχρι και 1000 θερμίδες.









2. Προφιτερολ : Ο συνδυασμός της σοκολάτας, ζάχαρης, των ξηρών καρπών, κρέμας γάλακτος και όλων των άλλων υλικών, μπορεί να φτάσει μέχρι και 1000 θερμίδες.

3. Ντόνατς: Σημειώστε και να θυμάστε , περιέχουν πάρα πολλή ζάχαρη, κρέμα, σοκολάτα και καραμέλα, ένα ντόνατ φτάνει περίπου έως 900 θερμίδες.

4. Φλογερές ή τρίγωνα Πανοράματος ή πίτες με κρέμα: Λόγω του παραγεμίσματος με κρέμα ζαχαροπλαστικής και της υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, έχουμε ένα αποτέλεσμα περίπου 700 θερμίδες.

5. Τιραμισού. Η συγκέντρωση της ζάχαρης στο γλυκό είναι μεγάλη, περιέχει αρκετό βούτυρο και συν την κρέμα γάλακτος, φτάνει έως 650 θερμίδες.

6. Μπισκότα με πραλίνα φουντουκιού : Αυτή η κρέμα φουντουκιού και κακάου από μόνη της έχει αρκετές θερμίδες, αλλά μια μερίδα δεν φτάνει σε κανέναν ! Αν καταναλωθούν περισσότερες από 2 μερίδες, τότε έχουμε έως αποτέλεσμα 500 θερμίδες περίπου.






 
7. Μια φέτα τσουρέκι : Το θερμιδικό περιεχόμενο εξαρτάται από τη συνταγή, αλλά και από την επικάλυψη αλλά και από τη γέμιση του. Συνήθως μία φέτα 100 γρ. κυμαίνετε μεταξύ από 300 έως 600 θερμίδες.

8. Κέικ: Το θερμιδικό περιεχόμενο εξαρτάται από τα συστατικά και συνδυασμούς αυτών, αλλά συνήθως μία φέτα μεταξύ 300 έως 500 θερμίδες.









Πηγή: https://www.facebook.com/home.php#!/pages/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82/452501881427460?sk=info

 

Φυτά και Ανθρώπινη Αύρα .......

 

 

Τις στιγμές που ο άνθρωπος αναζήτησε ανακούφιση από πόνους και να γιατρευτεί, υπήρξε κοντά του πάντα το φυτικό βασίλειο με την πληθώρα θεραπευτικών βοτάνων, φυτών και δέντρων που δίνουν πνοή στον πλανήτη Γη. Τα φυτά απλόχερα μοιράστηκαν κάθε θεραπευτική τους ιδιότητα σε κάθε ανθρώπινη σωματική κατάσταση βοηθώντας έτσι να συνεχίζεται η ζωή και η πλανητική ισορροπία.

Η φύση όμως έχει ιδιαίτερα λεπτοφυείς τρόπους να επιδρά πάνω στην ανθρώπινη ενέργεια, αγγίζοντας όλα τα πεδία με σύνεση και θετικότητα ώστε να γίνεται ένας πολύτιμος θεραπευτής όχι μόνο για το σώμα αλλά και την ψυχή, το συναίσθημα, το νου και το πνεύμα.



Κάθε λουλούδι, φυτό, δέντρο και βότανο έχει την δική του ξεχωριστή αύρα και ιδιότητα που ταιριάζουν στην ανθρώπινη υπόσταση με έναν τρόπο διαφορετικό από ότι οι κρύσταλλοι ή τα ζώα, ωστόσο όμως έχουν τα ίδια αποτελέσματα: ενισχύουν την αύρα, προστατεύουν από αρνητικότητα, φέρνουν άνοιγμα σε τομείς της ζωής μας και θεραπεύουν τις ψυχικές πληγές που δημιουργούνται μέσα μας.
Ενώ τα ζώα απορροφούν και διαλύουν μη θετικούς κραδασμούς που κρατάμε στο ενεργειακό πεδίο μας δίνοντας μας αγάπη, τα φυτά δρουν με μεγαλύτερη λεπτότητα ώστε να βρούμε την χαμένη μας ισορροπία, να γεμίσουμε θετικότητα και να εστιάσουμε περισσότερο στην δύναμη μέσα μας. Λειτουργούν σαν ενεργειακοί «χειρούργοι» που αφαιρούν με ακρίβεια τα εσωτερικά εμπόδια που κρατούμε μέσα μας και επαναφέρουν με ήρεμο ρυθμό το σύνολο του οργανισμού σε υψηλά επίπεδα λειτουργίας.

Για αυτό και τα ιάματα από άνθη και φυτά αποδεικνύονται σημαντικά θεραπευτικά εργαλεία μακροπρόθεσμα, καθώς αλλάζουν σταδιακά τα παλιότερα πρότυπα σκέψεων και συμπεριφοράς που έχουν μείνει στην ανθρώπινη αύρα και βοηθούν να σταθεροποιηθούν πιο θετικοί κραδασμοί.



Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα δέντρα έχουν διαφορετική τύπου δόνηση από τα φυτά και τα λουλούδια, δίνοντας περισσότερη δύναμη και αντοχή στην ανθρώπινη αύρα.
Γι' αυτό πολλές φορές όταν κάνουμε έναν περίπατο στο δάσος, θα νιώσουμε σαν να βρισκόμαστε σε βαθύ διαλογισμό, σαν να παίρνουμε κουράγιο και να αποκτούμε περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε σε ό,τι μας ζητηθεί. Είναι τέτοιος ο κραδασμός των δέντρων που καλούν για άμεση ανασυγκρότηση και τόνωση, σαν να είναι πνευματικοί ηγέτες, μύστες όλων των διαστάσεων.

Ακόμα και τα λουλούδια που φυτρώνουν πολύ κοντά σε δέντρα έχει βρεθεί ότι έχουν πολύ υψηλότερες δονήσεις από αυτά που βρίσκονται μακρυά από κάποιο δέντρο.
Για αυτό τον λόγο, η επαφή μας με τα δέντρα μας μπορεί άμεσα να μας ενδυναμώσει και να διώξει πολύ πιο γρήγορα τον πόνο και την αρνητικότητα από μέσα μας.
Τα λουλούδια έχουν πιο λεπτεπίλεπτες δονήσεις και κυρίως δρουν στην αύρα μας πιο ήρεμα από ότι τα δέντρα. Το άρωμα τους ηρεμεί και αναζωογονεί τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα ενώ η ενέργεια τους δρα πιο απαλυντικά και με ηπιότερη (ωστόσο αρκετά αποτελεσματική) δράση.

Ανάλογα το λουλούδι υπάρχουν και θετικές επιδράσεις σε διαφορετικά σημεία της αύρας μας αλλά και σε πολλούς τομείς της ζωής μας, κάτι που οι πρόγονοι μας γνώριζαν πολύ καλά, μιας και είχαν άμεση επαφή με την Μητέρα Φύση.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ένα δάσος ή ένα ολάνθιστο λιβάδι, ανοίξτε την καρδιά σας και ζητήστε με όλη σας την ψυχή να βιώσετε την θεραπεία σε όποιον τομέα χρειάζεστε.

Ακόμα και όταν φροντίζετε τα λουλούδια σας στον κήπο ή τις γλάστρες σας, νιώστε ευγνωμοσύνη για αυτούς τους υπέροχους θεραπευτές που τόσο απλόχερα η Γη μας δίνει!

 

 

Πηγή: http://alttherapy.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8676.html

Η απάντηση με 7 τρόπους στην ερώτηση "γιατί τρώμε ενώ δεν πεινάμε;".....

Ενδεχομένως, η ερώτηση, που θα όφειλε να κάνει ο καθένας στον εαυτό του, πριν καταναλώσει το οποιοδήποτε μεγάλο και πλούσιο σε θερμίδες γεύμα, αλλά δεν την κάνει ποτέ.
Δεν αποτελούν διόλου σπάνιο φαινόμενο, οι φορές που ο μέσος άνθρωπος, για πολυποίκιλες αιτίες οδηγείται σε "υπερφαγίες" δηλαδή στο να υπερβαίνει κατά πολύ ή ακόμα και πάρα πολύ τις ημερησίως υπολογιζόμενες βάσει των προβλεπόμενων διαδικασιών θερμίδες.

Στο άρθρο αυτό, θα κάνουμε μια απόπειρα λοιπόν, να εντοπίσουμε τις βασικές αιτίες που οδηγούν στην κατανάλωση τροφής, όταν αυτή υπερβαίνει, το αμιγώς βιολογικό όριο της πείνας, οδηγώντας έτσι τον καθένα σε υπερπρόσληψη θερμίδων.

''Τα πιο όμορφα πράγματα στην ζωή, είναι ή ανήθικα, η παράνομα, ή παχαίνουν''
Αlexander Woolcott 1874

1. Συνύπαρξη με παρέα η οποία καταναλώνει φαγητό

Όταν ο κοινωνικός περίγυρος του ατόμου, οδηγείται σε κατανάλωση φαγητού, για λόγους κοινωνικής αλληλεπίδρασης, στο πιο μεγάλο ποσοστό, χαμηλώνουν οι ενδογενείς άμυνες του οργανισμού, και ο καθένας καθίσταται λιγότερο ισχυρός, η τουλάχιστον πιο "ευάλωτος", απέναντι σε ένα "υπερτροφικό ολίσθημα" και το οποίο φυσικά στην περίπτωση , του "εν δίαιτα" ασθενούς, μεγιστοποιεί σημαντικά την αποτυχία του προσδοκώμενου αποτελέσματος και κατ επέκταση του διαιτητικού πλάνου.

2. Ύπαρξη τροφής για μεγάλη χρονικότητα στο οπτικό πεδίο του ατόμου.

Η αντίσταση σε ένα τρόφιμο, που εντάσσεται έτσι κι αλλιώς στις τροφικές επιθυμίες του ατόμου ενώ το εν λόγω τρόφιμο δεν έχει παρασκευαστεί από το ίδιο το άτομο, αυτόματα ελαχιστοποιείται σημαντικά, και πλέον είναι από πολύ πιθανό έως βέβαιο, ότι θα είναι καθαρά θέμα χρόνου η κατανάλωση του. Αν δε, συνυπάρχει ,στο άτομο, και κάποια άσχημη ψυχολογική κατάσταση, επιτείνεται το όλο φαινόμενο, γιατί όπως θα δούμε και παρακάτω, η απλή επιθυμία πρόσληψης τροφής, γίνεται ανάγκη.

3. Γιατί παρουσιάζεται Εκνευρισμός και κατάσταση έντονου ψυχολογικού stress.

Βάσει ερευνών, η νευρικότητα λόγω της επίδρασης που παρουσιάζει σε κάποιες από τις ορμόνες του οργανισμού σχετίζεται απολύτως, όχι μόνο με έντονη γενική επιθυμία πρόσληψης τροφής, αλλά με επιθυμία πρόσληψης συγκεκριμένης τροφής, ιδιαίτερα για τροφές, που ανεβάζουν τον γλυκαιμικό δείκτη, κάνοντας το άτομο, να αισθάνεται καλύτερα, και πιο όμορφα. Γλυκαντικές ουσίες, σύνθετοι υδατάνθρακες, και προπαρασκευασμένα γεύματα εμπορίου, συντελούν στην επίτευξη του παραπάνω αποτελέσματος, και κατά συνέπεια, οι εύκολες και πολλές θερμίδες που περιέχουν οι παραπάνω κατηγορίες τροφίμων, οδηγούν σε σημαντική υπέρβαση του ημερήσιου θερμιδικού ορίου.

4. Γιατί η τροφή, έχει Θετική επίδραση στην καθημερινότητα

Επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα, από πολυετείς έρευνες, σε μεγάλο πληθυσμιακό δείγμα ( U.C.L.A. ,& London Metropolitan Hospital, clinical researches), καταδεικνύουν πως η παλαιότερη εμπειρική ρύση, σχετικά με την ευεργετική επίδραση της τροφής στην διάθεση του καταναλωτή είναι απολύτως βάσιμη και αληθινή. Ένα πλούσιο λοιπόν σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά, γεύμα κατά τις ενδείξεις, δύναται να τροποποιήσει απολύτως την ψυχολογία και την ψυχική διάθεση του ατόμου καθώς τροποποιούνται και οι 2 προς το θετικότερο. Δευτερευόντως όμως, η θετική επίδραση της τροφής δύναται να επηρεάσει και την σωματική κατάσταση του ατόμου, μέσω του εξής μηχανισμού : Αποδεικνύεται από επίσημα δεδομένα πλέον, ότι η άνοδος της γλυκόζης, μετά από ένα πλούσιο γεύμα, επιφέρει σε αρκετές περιπτώσεις, την επιθυμία για έντονη καύση και δαπάνη θερμίδων από τον οργανισμό λόγω της υπερπροσφοράς προσλαμβανόμενης ενέργειας.

5. Γιατί Απουσία συγκέντρωσης = πρόσληψη τροφής

Με έναν απλούστατο συνειρμό, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι, η απουσία συγκέντρωσης από την αμιγή ανάγκη ικανοποίησης του αισθήματος της πείνας κατά την διάρκεια των γευμάτων, και περιορισμός της σκέψης σε άλλα προβλήματα πάσης φύσεως της καθημερινότητας, είναι σχεδόν βέβαιο ,ότι θα χαθεί ο ενδογενής έλεγχος του αντανακλαστικού από τα κέντρα πείνας του εγκεφάλου, και θα οδηγηθεί το άτομο, σε διατροφικές υπερβολές.

Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε, που όλοι μας λιγότερο η περισσότερο, πιάνουμε ανά στιγμές τον εαυτό μας, να "μασάει" διαρκώς προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο, να οδηγήσει σε μια καλύτερη αιμάτωση τον εγκέφαλο.

Η προσωρινή ικανοποίηση που χαρίζει η κατανάλωση μιας έντονης και αρεστής γεύσης, έχει την ικανότητα, να απομακρύνει λίγο τις αρνητικές και φορτικές σκέψεις που προϋπήρχαν στο μυαλό του ατόμου, κάνοντάς τον καθένα να επιλέγει διαρκώς αυτήν την επιθυμητή κατάσταση, και άρα να μεγαλώνει την διάρκεια του γεύματος, και των καταναλισκόμενων ποσοτήτων.

6. Γιατί Διακόπηκε το Κάπνισμα

Με βάση έρευνες, του Πνευμονολογικού τμήματος, του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, της Γαλλίας, εξάγεται η θέση, πως η πρόσληψη νικοτίνης μέσω του καπνίσματος, σχετίζεται με υποέκκριση της γλυκόζης του αίματος στον οργανισμό. Αύξηση της γλυκόζης του αίματος, ισοδυναμεί με διόγκωση, και ένταση του αισθήματος της πείνας στον οργανισμό, και κατά συνέπεια, πρόσληψη βάρους. Η νικοτίνη, εν μέρει λοιπόν, ελέγχει την εκκρινόμενη γλυκόζη του αίματος, μόλις συνηθιστεί η ύπαρξη της από τον οργανισμό, γι αυτό και μόλις σταματήσει η παροχή της από τον οργανισμό, η διακοπή ελέγχου της γλυκόζης, οδηγεί σε υπερφαγία, με απολύτως αναμενόμενη ,όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, την πρόσληψη βάρους, και η οποία, μπορεί να αντιμετωπιστεί παραγωγικά και ουσιαστικά, μέσω διατροφής η δίαιτας, μόλις παρέλθει ένα διάστημα 3 η 4 μηνών από την ημέρα της διακοπής, με στόχο στο διάστημα αυτό, την ομαλοποίηση, και προσαρμογή του οργανισμού, στις νέες συνθήκες ,απουσίας νικοτίνης.

7. Γιατί ήρθε η ώρα!

Για πολλά άτομα, το φαγητό, έχει να κάνει καθαρά με την ώρα που έχουν "εκπαιδεύσει" τον οργανισμό τους να δέχεται τροφή. Κατάσταση, που συναντάται βάσει στατιστικών κατά κύριο λόγο στους οικογενειάρχες, με σταθερό ωράριο εργασίας, στους εργαζόμενους σε πολυεθνικές εταιρείες, και όχι τόσο σε ελεύθερους επαγγελματίες.

Στην ανάλυση αυτή, θα μας βοηθήσουν όροι που έχουν αναφερθεί επανειλημμένως στην διεθνή βιβλιογραφία, όπως "βιολογικό ρολόι", και "εξαρτημένα αντανακλαστικά", και έχουν έναν απόλυτο συσχετισμό μεταξύ τους.

Μελετώντας λοιπόν το δέσιμο, ανάμεσα στην χρονικότητα, και την πρόσληψης τροφής, και ουσιαστικά, προσπαθώντας, να "διδάξεις" έναν μεταβολισμό, να ξεκινάει να δουλεύει ,σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή της ημέρας, και να αντιδράει όταν η ώρα που έχει προγραμματιστεί να λάβουν χώρα όλες αυτές οι ζωτικής σημασίας διαδικασίες, καθυστερούν.

Είναι γνωστό σε όλους, το πείραμα του Ρώσου επιστήμονα Παβλόφ, και των σκυλιών του, που τα είχε εκπαιδεύσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να τρώνε σε συγκεκριμένη ώρα με απόκλιση από αυτή +/- 12 λεπτά. Ταν ο επιστήμονας, σε ανύποπτη στιγμή, άρχισε να καθυστερεί επίτηδες την χορήγηση του γεύματος, από την συνηθισμένη ώρα για 1 η και παραπάνω ώρες, παρατήρησε σημαντικότατες αλλαγές στην συμπεριφορά των σκυλιών (νευρικότητα ,επιθετικότητα).

Κάτι αντίστοιχο αλλά με αρκετά πιο εύκολη, συμβαίνει και με τον ανθρώπινο οργανισμό. Όταν εκπαιδεύει το βιολογικό του ρολόι να προγραμματίζει την έναρξη των βιολογικών και βιοχημικών του διαδικασιών για καιρό, κάποια συγκεκριμένη στιγμή και την διάρκεια της ημέρας, και για τους οποιουδήποτε λόγους, χαλάει αυτή η αλληλουχία, αντιδρά, και την πιο συνηθισμένη εκδήλωση της αντίδρασης αυτής, αποτελεί η υπερκατανάλωση τροφής.

Χαραλαμπίδης Γιώργος
Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Msc PHhysical Education at Leeds Uni
Ειδικού Αντικαρινικού νοσοκομείου Πειραιώς ΜΕΤΑΞΑ


Πηγή: http://www.athlisis.gr/food/diet/1659-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-7-%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%E2%80%9C-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B5,-%CE%B1%CE%BD-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%E2%80%9D

Έξι τροφές που κάνουν κακό στην επιδερμίδα .....

     

Έχεις συνειδητοποιήσει ότι δε σταματάς ποτέ να ψάχνεις τρόπους για να βελτιώνεις την υφή της επιδερμίδας σου; Μόλις κατάφερες να διώξεις εντελώς την ακμή...

από το πρόσωπό σου, άρχισαν σιγά σιγά να εμφανίζονται οι γραμμές και οι ρυτίδες.
Η φροντίδα της επιδερμίδας σου είναι μία αρκετή πολύπλοκη υπόθεση, και δεν αρκεί ένα απλό πλύσιμο του προσώπου με σαπούνι για να τη διατηρείς φρέσκια και λαμπερή.Στη προσπάθεια να βρεις το τέλειο προϊόν για τη φροντίδα της επιδερμίδας σου, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι πρέπει να το φροντίσεις από μέσα προς τα έξω.
Κάθε δερματολόγος επιβεβαιώνει το γεγονός ότι μία σωστή διατροφή θα στηρίξει καλύτερα ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα και ως εκ τούτου θα οδηγήσει σε λιγότερες δερματολογικές παθήσεις κάθε είδους.
Αυτό που τρως και πίνεις μπορεί να διατηρήσει την εξωτερική σου εμφάνιση - και την επιδερμίδα σου - σε πολύ καλή κατάσταση. Υπάρχουν τροφές που διατηρούν το δέρμα ενυδατωμένο και απαλό και τροφές που προστατεύουν τα κύτταρα του δέρματος από τη φθορά. Από την άλλη, υπάρχουν τροφές που μπορεί να βλάψουν την επιδερμίδα σου.
Οι τροφές αυτές, βέβαια, μπορεί να μην είναι εκείνες που έχεις στο νου σου. Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς ότι οι “απαγορευμένες” τροφές που ενισχύουν την ακμή είναι τα τηγανιτά, τα λιπαρα, η καφεϊνη, οι ξηροί καρποί, η σοκολάτα και το κόκκινο κρέας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι παραπάνω τροφές δεν αυξάνουν την ακμή.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικές τροφές που είναι "ένοχες" και πρέπει να τις προσέχεις. Αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι οι παρακάτω...
1. Αλάτι
Έχεις ξυπνήσει ποτέ νιώθοντας λίγο πρησμένα τα μάτια σου; Το πολύ αλάτι μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών, πράγμα που μπορεί να οδηγεί στο πρήξιμο των ματιών σου. Λόγω του ότι το δέρμα γύρω από τα μάτια είναι πολύ λεπτό και ευαίσθητο, πρήζεται εύκολα. Σίγουρα, όσο περνάνε τα χρόνια, το πρήξιμο στα μάτια είναι ακόμα πιο έντονο.
2. Οστρακοειδή
Γαρίδες, αστακοί και καβούρια καθώς και μερικά λαχανικά που έχουν φύλλα όπως το σπανάκι, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ιώδιο. Μία διατροφή με πολλά από τα παραπάνω μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της ακμής. Αν, λοιπόν, έχεις προδιάθεση ακμής, καλό είναι να τρως τέτοιου είδους τροφές δύο-τρεις φορές το μήνα και όχι δύο-τρεις φορές την εβδομάδα καθώς το ιώδιο που προσλαμβάνεις από αυτές συσσωρεύεται στον οργανισμό σου και δεν εξαφανίζεται από τη μία στιγμή στην άλλη.
3. Γάλα
Οι ειδικοί λένε πως μερικά γαλακτοκομικά προϊόντα προκαλούν προβλήματα στην επιδερμίδα. Μία έρευνα του 2005 συνέδεσε την υψηλή κατανάλωση γάλακτος με την εμφάνιση ακμής. Μία νεώτερη έρευνα, όμως, του 2012 έδειξε πως το αποβουτυρωμένο γάλα είναι αυτό που συνδέεται με την εμφάνιση ακμής.
4. Τροφές που περιέχουν πολύ γλυκόζη
Αμυλούχες τροφές, όπως είναι το λευκό ψωμί, τα ζυμαρικά και τα γλυκά είναι καλό να αποφεύγονται αν θέλεις η επιδερμίδα σου να δείχνει νεώτερη και πιο υγιής. Οι τροφές που περιέχουν πολύ γλυκόζη μπορεί να προκαλέσουν ταχείες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα. Μία έρευνα, το 2007, είχε δείξει πως μία διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη μειώνει την ακμή σε νέους άντρες. Αν έχεις παρατηρήσει και εσύ να φουντώνει το πρόσωπό σου αφού έχεις φάει τηγανιτές πατάτες να ξέρεις πως αυτό οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στο άμυλο που περιέχουν οι πατάτες και όχι στο ότι είναι τηγανιτές.
5. Ζάχαρη
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ζάχαρη αυξάνει την ακμή στην επιδερμίδα σου και την γερνάει πολύ νωρίτερα. Τροφές που περιέχουν πολύ ζάχαρη αποδυναμώνουν σιγά σιγά την επιδερμίδα σου και οδηγούν σε πιο γρήγορη εμφάνιση γραμμών και ρυτίδων. Δεν είναι, λοιπόν, η σοκολάτα που σου δημιουργεί το πρόβλημα, αλλά η ζάχαρη που αυτή περιέχει. Προτίμησε τη μαύρη της εκδοχή που είναι πολύ πιο υγιεινή και θρεπτική.
6. Αλκοόλ
Το αλκοόλ είναι ένα φυσικό διουρητικό, πράγμα που σημαίνει ότι όσο πιο πολύ πίνεις τόσο πιο πολύ αφυδατώνεσαι. Το αλκοόλ κάνει ζημιά στη φυσική υγρασία του δέρματός σου κάνοντας τις γραμμές και τις ρυτίδες του να είναι πολύ πιο εμφανής


Πηγή : http://www.thestival.gr/health/item/81572-eksi-trofes-poy-kanoyn-kako-stin-epidermida?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook

Τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή!

Συγγραφέας του παρακάτω κειμένου είναι μια ηλικιωμένη σήμερα γυναίκα, πρώην...δημοσιογράφο από το Κλίβελαντ του Οχάιο.

Η Ρεγγίνα Μπρετ έγραψε με αφορμή τα γενέθλιά της: «Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ». Ας τα δούμε αναλυτικά…

1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.

2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρότερο βήμα.

3. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.

4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.

5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς.

7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ’ το να κλαις μόνος.

8. Δεν πειράζει να θυμώνεις.

9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό.

10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.

11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μην καταστρέφει το παρόν σου.

12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άφησέ τα να το κάνουν.

13. Μην συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.

15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ’ ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.

16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.

17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.

18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.

19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.

20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι.

21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.

22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.

23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!

24. To πιοσημαντικό σεξουαλικό όργανο είναι το μυαλό.

25. Σε κάθε αποκαλούμενη «καταστροφή» σκέψου: «Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;».

26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.

27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.

28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά.

29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.

30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.

31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.

32. Πίστευε στα θαύματα.
33. Ο Θεός σ’ αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.

34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.

35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.

36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.

37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ό,τι αγάπησες.

38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα- δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.

40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.

41. Τα καλύτερα έπονται.

42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.

43. Να ενδίδεις.

44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.

45. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.


Πηγή: http://gr.news.yahoo.com/%CF%84%CE%B1-45-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B5-%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE--075534663.html

Μήπως έχω θυρεοειδή;

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΨΑΛΤΗ

 

Οι αλλαγές στη διάθεση, στα επίπεδα της ενεργητικότητας, στις συνήθειες του ύπνου, ακόμη και στις τιμές της χοληστερίνης ή τα επίπεδα του σιδήρου στο αίμα, ενδεχομένως να οφείλονται σε προβλήματα στη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα που βρίσκεται στον λαιμό, κάτω από το μήλο του Αδάμ. Ο θυρεοειδής, που οφείλει το όνομά του στο σχήμα του, το οποίο μοιάζει με θυρεό, είναι το κέντρο ελέγχου του μεταβολισμού. Οι ορμόνες που παράγει (θυροξίνη T4, τριιωδοθυρονίνη T3) είναι επιφορτισμένες με τη ρύθμιση του μεταβολισμού όλων των οργάνων του σώματος. Σαν ταλαντούχος μαέστρος, ο θυρεοειδής φροντίζει ώστε τα όργανα να λειτουργούν σε απόλυτη συμφωνία. Τυχόν δυσλειτουργίες του όμως οδηγούν σε παραφωνίες με τη μορφή συμπτωμάτων, που πρέπει να μας οδηγήσουν στον γιατρό. Κούραση και ατονίαΜήπως τον τελευταίο καιρό η ενεργητικότητά σας είναι μειωμένη και αισθάνεστε κόπωση και ατονία, αλλά δεν μπορείτε να προσδιορίσετε την αιτία; Οι κινήσεις σας είναι νωχελικές και έχετε υπνηλία; Η διάθεσή σας είναι μελαγχολική; Αισθάνεστε ότι δυσκολεύεστε να χάσετε βάρος παρότι δεν τρώτε πολύ; Το έντερό σας έχει γίνει «δύστροπο», το δέρμα σας είναι κάπως ξηρό και ωχρό, ενώ τα μαλλιά σας σπάνε πιο εύκολα από το συνηθισμένο; Μήπως κρυώνετε, ενώ όσοι βρίσκονται στον ίδιο χώρο με εσάς δεν αισθάνονται το ίδιο; Η φωνή σας έχει μια βραχνάδα που δεν είχατε πριν; Σε εξετάσεις που κάνατε πρόσφατα, η χοληστερίνη σας είχε ανέβει και ο σίδηρός σας είχε «πέσει»;

Τι συμβαίνει; Τα παραπάνω συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά του υποθυρεοειδισμού, όπου ο αδένας εργάζεται λιγότερο από όσο χρειάζεται και δεν παράγει επαρκείς ποσότητες ορμονών Τ3 και Τ4. Ο γιατρός θα συστήσει μια εξέταση αίματος για τον έλεγχο των ορμονών του αδένα, καθώς και ένα υπερηχογράφημα για να διαπιστωθούν τυχόν ανατομικά προβλήματα (αλλοιώσεις, διόγκωση, όζοι) που μπορεί να συνυπάρχουν. Ο αιματολογικός έλεγχος μπορεί να συμπληρωθεί και από τον έλεγχο των αντισωμάτων του αδένα, που βοηθούν στη διάγνωση των υποκλινικών περιπτώσεων υποθυρεοειδισμού (δηλαδή περιπτώσεων χωρίς συμπτώματα).

Για τη θεραπεία του υποθυρεοειδισμού χορηγείται διά βίου θυροξίνη σε δόσεις που κυμαίνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης. Η θυροξίνη συνιστάται να λαμβάνεται καθημερινά με άδειο στομάχι, είκοσι τουλάχιστον λεπτά πριν το πρωινό. Επίσης, καλό είναι να μη λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, κυρίως σκευάσματα ασβεστίου, σιδήρου και αντιόξινα, επειδή παρεμποδίζουν την απορρόφηση της θυροξίνης. Ευερέθιστοι και νευρικοί Αισθάνεστε ότι τα νεύρα σας είναι τεντωμένα, είστε ευερέθιστοι και θυμώνετε με το παραμικρό και συχνά χωρίς λόγο; Δυσκολεύεστε να μείνετε ήρεμοι και οι γύρω σας παρατηρούν ότι είστε υπερκινητικοί; Η καρδιά σας χτυπά «τρελά» στο στήθος σας και η πίεσή σας έχει ανέβει; Όταν πιάνετε το ψαλίδι ή το μαχαίρι, μήπως τα χέρια σας τρέμουν ελαφρά; Σας προβληματίζει το γεγονός ότι τρώτε πολύ αλλά δεν παχαίνετε ή αντίθετα έχετε χάσει και βάρος; Ιδρώνετε πολύ εύκολα και ταλαιπωρείστε από αϋπνίες; Σας ενοχλεί το φως και τα μάτια σας δακρύζουν και σας «κόβουν»; Παρατηρήσατε ότι έχετε μια ελαφριά τριχόπτωση; Μήπως επίσης σας έχει απασχολήσει μείωση στη ροή της εμμήνου ρύσεως;

Τι συμβαίνει; Τα παραπάνω συμπτώματα είναι πιθανό να υποκρύπτουν υπερβολική δραστηριότητα του θυρεοειδούς (υπερθυρεοειδισμός). Ο αδένας παράγει περισσότερες ορμόνες Τ3 και Τ4 από όσες χρειάζεται, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται ο ρυθμός του μεταβολισμού και των καύσεων. Γι’ αυτό και ο ασθενής παρότι τρώει πολύ δεν παχαίνει, επειδή ο οργανισμός του κάνει πολλές καύσεις και γενικότερα όλα τα όργανά του δουλεύουν στο μέγιστο της απόδοσής τους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πιο συνηθισμένη μορφή υπερθυρεοειδισμού, η νόσος Graves, είναι αυτοάνοση ασθένεια, γεγονός που σημαίνει ότι οργανισμός επιτίθεται στον ίδιο του τον θυρεοειδή και παράγει αντισώματα εναντίον του (αυτοαντισώματα). Σε πολλές περιπτώσεις της νόσου Graves ο ασθενής παρουσιάζει και υπερβολικά γουρλωμένα μάτια (εξόφθαλμος).

Για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού συνήθως χορηγούνται αντιθυρεοειδικά φάρμακα, που εμποδίζουν τον αδένα να συνθέσει τις Τ3 και Τ4. Η αγωγή διαρκεί αρκετούς μήνες και μπορεί να προκαλέσει σε κάποιους ασθενείς παρενέργειες (π.χ. αλλεργικά ή ηπατικά προβλήματα, μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων), γι’ αυτό και ο ασθενής παρακολουθείται τακτικά σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Η αντιθυρεοειδική αγωγή συνήθως βοηθά και στην αντιμετώπιση του εξόφθαλμου. Εάν όμως αυτός δεν υποχωρήσει, τότε μπορεί να χορηγηθεί και κορτιζόνη (ενδοφλέβια ή σε χάπια).

Zoom στον θυρεοειδή

• Έχει σχήμα θυρεού (οικόσημου) και ζυγίζει 10-25 γρ.
• Στους άνδρες είναι λίγο μεγαλύτερος.
• Παράγει την ορμόνη θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3), για τη σύνθεση των οποίων χρησιμοποιεί το ιώδιο των τροφών.
• Η TSH ορμόνη της υπόφυσης του εγκεφάλου ρυθμίζει την έκκριση των Τ3 και Τ4.

Οι εξετασεις του θυρεοειδούς

• Οι εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο των ορμονών του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4, TSH, αντιθυρεοειδικά αντισώματα) βοηθούν τον ενδοκρινολόγο να διαπιστώσει εάν υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία του αδένα (υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός).
• Το υπερηχογράφημα βοηθά στον ανατομικό έλεγχο του αδένα και συμπληρώνει τον αιματολογικό έλεγχο.

Χωρίς πόνο και ενοχλήσεις Ένα χάδι στον λαιμό ή μια εξέταση για άλλο λόγο μπορεί να οδηγήσει στον εντοπισμό ενός όζου του θυρεοειδούς αδένα. Οι όζοι είναι τοπικές διογκώσεις που συνήθως δεν είναι ανησυχητικές, αλλά εφόσον εντοπιστούν πρέπει να ελεγχθούν με υπερηχογράφημα. Οι όζοι μπορεί να είναι σκληροί και συμπαγείς, να περιέχουν υγρό (κύστεις) ή να έχουν σκληρό περίβλημα και να περιέχουν υγρό. Δεν προκαλούν πόνο ή άλλες ενοχλήσεις, εκτός από την περίπτωση που λόγω της θέσης τους πιέζουν τα λαρυγγικά νεύρα προκαλώντας βραχνάδα ή φράζουν την τραχεία ή τον οισοφάγο προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή ή την κατάποση.

Ναι ή όχι στην αφαίρεση των όζων; Το υπερηχογράφημα βοηθά στον εντοπισμό της θέσης και του μεγέθους των όζων. Επίσης, αποκαλύπτει αν υπάρχουν όζοι στο πίσω μέρος του αδένα που δεν μπορούν να εντοπιστούν με την ψηλάφηση του ενδοκρινολόγου. Ανάλογα με τα αποτελέσματα του υπερηχογραφήματος και των αιματολογικών εξετάσεων για τον έλεγχο των ορμονών του θυρεοειδούς, ο ειδικός μπορεί να συστήσει σπινθηρογράφημα - όπου γίνεται ενδοφλέβια έγχυση ραδιενεργού ισοτόπου προκειμένου να διαπιστωθεί σε τι ποσοστό απορροφάται από τον όζο και σε τι ποσοστό από τον θυρεοειδή. Η εξέταση αυτή βοηθά να διαπιστωθεί αν ο όζος είναι θερμός ή ψυχρός. Οι ψυχροί όζοι είναι αυτοί που απορροφούν λιγότερο ισότοπο από τον υπόλοιπο αδένα και αυτοί που θεωρούνται ύποπτοι για κακοήθεια. Σήμερα πάντως η εξέταση που επιλέγουν οι περισσότεροι ενδοκρινολόγοι αντί του σπινθηρογραφήματος είναι η παρακέντηση του όζου ή των όζων (με τη βοήθεια των υπερήχων), ώστε να διαπιστωθεί αν είναι καλοήθεις.

Η απόφαση για την αφαίρεση του όζου εξαρτάται από τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ένας καλοήθης όζος κατά κανόνα δεν αφαιρείται, εκτός αν το μέγεθός του είναι μεγάλο (άνω των 5 εκ.) και προκαλεί ενοχλήσεις εξαιτίας της πίεσης που ασκεί, π.χ. στην τραχεία ή τον οισοφάγο. Για τους καλοήθεις όζους συνήθως συνιστάται η τακτική παρακολούθηση της εξέλιξής τους. Ένα σφίξιµο στον λαιµό Μήπως αισθάνεστε ένα σφίξιμο στον λαιμό και έχετε μια ελαφριά δυσκολία στην κατάποση; Μήπως ακόμη, κοιτώντας τον λαιμό σας στον καθρέφτη, παρατηρείτε ότι η περιοχή του θυρεοειδούς είναι κάπως πρησμένη;

Όταν ο θυρεοειδής πρήζεται Οι ειδικοί εξηγούν ότι εκτός από τις λειτουργικές ανωμαλίες του αδένα (υπερλειτουργία, υπολειτουργία) είναι δυνατό να παρουσιαστούν και ανατομικά προβλήματα. Το πιο συνηθισμένο είναι η απλή βρογχοκήλη, που αφορά τη συνολική διόγκωση του αδένα. Η βρογχοκήλη μπορεί να συνυπάρχει με διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα), η οποία μπορεί να συνυπάρχει με βρογχοκήλη (ή και όχι) και αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση θυροξίνης. To πολύτιµο ιώδιο Το ιώδιο αποτελεί το κυριότερο συστατικό των θυρεοειδικών ορμονών Τ3 και Τ4 και είναι απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία του αδένα. Παλαιότερα η έλλειψη ιωδίου στη διατροφή των πληθυσμών αποτελούσε τον βασικό λόγο για τη συχνή εμφάνιση παθήσεων του θυρεοειδούς. Το πρόβλημα της ιωδιοπενίας του πληθυσμού έχει πλέον λυθεί χάρη στην ιωδίωση του αλατιού και την ενίσχυση της διατροφής με τροφές πλούσιες σε ιώδιο. Καθημερινά προσλαμβάνουμε 150-500 μg ιωδίου μέσω των τροφών και του νερού. Το ιωδιούχο αλάτι, τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά, το κρέας και τα πουλερικά αποτελούν καλές πηγές ιωδίου.

Εγκυμοσύνη και θυρεοειδής

• Για την έγκυο Η ορμονική «έκρηξη» που συντελείται στον οργανισμό της εγκύου δεν αφήνει ανεπηρέαστες τις ορμόνες του θυρεοειδούς. Κατά τη διάρκεια της κύησης αυξάνονται οι τιμές της ολικής Τ3 και Τ4, κάτι που θεωρείται αναμενόμενο και φυσιολογικό.
  Οι ειδικοί συστήνουν τον ορμονικό έλεγχο του θυρεοειδούς στο πρώτο τρίμηνο της κύησης.
  Εάν οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές και η έγκυος δεν έχει κάποιο προϋπάρχον πρόβλημα του θυρεοειδούς, τότε το πιθανότερο είναι ότι ο γιατρός δεν θα συστήσει επανάληψη των εξετάσεων. Εάν όμως οι εξετάσεις δείξουν κάποια δυσλειτουργία του αδένα ή προϋπάρχει πρόβλημα υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού, τότε η έγκυος πρέπει να επαναλαμβάνει τις εξετάσεις και να παίρνει αγωγή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της.
• Για το μωρό Σήμερα κάθε νεογνό προτού φύγει από το μαιευτήριο ελέγχεται με εξέταση αίματος για την πιθανότητα συγγενούς υποθυρεοειδισμού. Πρόκειται για μια μορφή υποθυρεοειδισμού που απειλεί το παιδί με προβλήματα όσον αφορά τη νοητική και τη σωματική του ανάπτυξη. Σήμερα ο συγγενής υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται χάρη στην έγκαιρη διάγνωση και την άμεση έναρξη θεραπείας (χορήγηση θυροξίνης).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ κ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΡΟΒΑ, ενδοκρινολόγο, υπεύθυνο του Εργαστηρίου Έρευνας Παθήσεων του Μυοσκελετικού Συστήματος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ.

Πηγή: http://www.vita.gr/html/ent/734/ent.24734.asp

Χωρίς επιστημονικές αποδείξεις τα οφέλη των πολυβιταμινών ......

 

Εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως λαμβάνουν συστηματικά πολυβιταμίνες με στόχο να βελτιώσουν την κατάσταση της υγείας τους ή να παραμείνουν υγιείς. Ωστόσο το αν τα συμπληρώματα διατροφής ωφελούν ή όχι τον οργανισμό παραμένει αναπόδεικτο σύμφωνα με τους επιστήμονες. Μια νέα μελέτη ωστόσο διερευνά το γιατί οι άνθρωποι επιμένουν και συνεχίζουν να καταναλώνουν συμπληρώματα διατοφής.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, Regan Bailey και επιδημιολόγο διατροφής στο τμήμα διατροφικών συμπληρωμάτων του Αμερικανικού Εθνικού Iνστιτούτου Υγείας (NIH), «οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν συμπληρώματα διατροφής γιατί πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα βελτιώσουν την υγεία τους, αλλά στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε κατά πόσο αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η πλειοψηφία των επιστημονικών δεδομένων πάντως δεν αποδεικνύει την χρησιμότητα των συμπληρωμάτων διατροφής στην βελτίωση της υγείας ή την πρόληψη. Για την διεξαγωγή της μελέτης οι ειδικοί εξέτασαν δεδομένα από 12.000 ενήλικες που έλαβαν μέρος σε έρευνα του Αμερικανικού Εθνικού Συστήματος Υγείας και Διατροφής κατά το χρονικό διάστημα 2007 – 2010.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 45% των ασθενών που έλαβαν ένα πολυβιταμινούχο σκεύασμα το έκαναν γιατί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν την υγεία τους ενώ το 33% γιατί πίστευε ότι τα συμπληρώματα βοηθούν στην διατήρηση της υγείας τους. Μόνο το 23% υποστήριξε ότι η απόφασή τους στηρίχθηκε στην συμβουλή του γιατρού τους. Οταν οι γιατροί συστήνουν συμπληρώματα σε ποσοστό 24% συστήνουν ασβέστιο για την υγεία των οστών, 12% συστήνουν ιχθυέλαιο για την υγεία της καρδιάς και 11% ως συμπλήρωμα διατροφής.

Σύμφωνα με τους ερευνητές πάντως ένας σαφής ρόλος υπάρχει για ορισμένα συμπληρώματα διατροφής όπως το φολικό οξύ για να μειώσουν τον κίνδυνο των γενετικών ανωμαλιών, το ασβέστιο και η βιταμίνη D για την υγεία των οστών. Εκπρόσωποι της βιομηχανίας συμπληρωμάτων διατροφής στις ΗΠΑ, πάντως υποστηρίζουν ότι η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής είναι μέρος μιας φιλοσοφίας που υποστηρίζει ένα γενικότερο τρόπο υγειινής ζωής. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στo επιστημονικό περιοδικό JAMA Internal Medicine στις 4 Φεβρουαρίου.

Πηγές:
- Regan Bailey, Ph.D., R.D., nutritional epidemiologist, Office of Dietary Supplements, U.S. National Institutes of Health
Feb. 4, 2013, JAMA Internal Medicine, online

Πηγή:  http://alttherapy.blogspot.com/2013/02/blog-post_9045.html#ixzz2LcqeoiMU

Η άσκηση ως μέσον αντιμετώπισης της κατάθλιψης..............

 

 

 

 

 

 

Η κατάθλιψη αποτελεί μέγιστο πρόβλημα υγείας, καθώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι μέχρι το 2020, η κατάθλιψη θα γίνει η δεύτερη πιο σημαντική ασθένεια παγκοσμίως.

Στη χώρα μας, η οποία βιώνει οικονομική και κοινωνική κρίση τεραστίων διαστάσεων, η κατάθλιψη τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά πανδημίας, αφού πλέον πλήττει όλο και μεγαλύτερα ποσοστά πληθυσμού και κινδυνεύει να πάρει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η ταχεία εξάπλωση αυτής της ασθένειας, όπου συμπτώματά της εμφανίζονται πλέον στην ελληνική κοινωνία όλο και πιο συχνά, αγγίζοντας ανθρώπους σε όλο το ηλικιακό φάσμα, δημιούργησε την ανάγκη να διερευνηθούν εις βάθος τα επιστημονικά δεδομένα, τα οποία συνδέουν την άσκηση ως ανέξοδο μέσο, το οποίον ασκεί ευεργετική επιρροή στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη, ως νοσηρή κατάσταση που βιώνει ένα άτομο χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως:

• επίμονη θλίψη, άγχος, έλλειψη οποιασδήποτε διάθεσης,

• ελάχιστος βραδινός ύπνος και ξύπνημα τις πρώτες πρωινές ώρες,

• υπερβολικός χρόνος ύπνου,

• συχνές αυξομειώσεις σωματικού βάρους,

• επίμονη φυσική αδυναμία με χρόνια κόπωση, χωρίς εντοπισμό κάποιας συγκεκριμένης οργανικής αιτίας,

• φοβίες, κρίσεις πανικού, αρνητικές σκέψεις για οτιδήποτε.

Η κατάθλιψη αποτελεί μεγάλο κίνδυνο όταν το άτομο περνά τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη θλίψη και την παραίτηση. Η κατάθλιψη ως ασθένεια διαγνωσμένη κλινικά διακρίνεται στην:

• ήπια μορφή της ως «διαταραχή προσαρμογής» του ατόμου με το περιβάλλον του για να φθάσει στην

• «μείζονα καταθλιπτική διαταραχή», όπου συναντάμε καταθλιπτικά επεισόδια, που χρήζουν ιδιαίτερη προσοχή, όπως για παράδειγμα η επιλόχεια κατάθλιψη

Υπάρχει βεβαίως και η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή διπολικής φύσεως και πολύ βαρύτερης μορφής.

Εξετάζοντας τα επιστημονικά δεδομένα του παρεμβατικού ρόλου της άσκησης σε σχέση με την διαταραχή της κατάθλιψης, διαπιστώθηκε εδώ και χρόνια ότι άτομα με περιορισμένη ή καθόλου φυσική δραστηριότητα παρουσίαζαν διπλάσια τάση να αναπτύξουν κατάθλιψη, σε σχέση με τα περισσότερο κινητικά δραστήρια άτομα.

Πιο πρόσφατα επιβεβαιώθηκε με ερευνητικά δεδομένα μεγάλου αριθμού εξετασθέντων ότι άτομα, που ασκούνται καθημερινά , έχουν χαμηλότερη ικανότητα να εμφανίσουν κατάθλιψη ή έστω και συμπτώματά της (18). Ειδικά γυναίκες, οι οποίες διαθέτουν 2-3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν κατάθλιψη, σε σχέση με τους άνδρες, βρέθηκε ότι αυτές που αθλούνται σε μέτρια ένταση για περισσότερο από μία ώρα εβδομαδιαίως διέτρεχαν 30-40% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν κατάθλιψη στα επόμενα 5 χρόνια, σε σχέση με γυναίκες που εμφανίζουν μηδενική αθλητική δραστηριότητα (14).

Στην προσπάθεια διερεύνησης του όλου θέματος σε βάθος, είναι γεγονός ότι θα πρέπει να εξετάσουμε και να απαντήσουμε σε ουσιαστικά επιστημονικά ερωτήματα που αφορούν την πολύπλευρη σύνδεση άσκησης, σε σχέση με τη νοσηρή κατάσταση της καταθλιπτικής διαταραχής όπως:

• τον παρεμβατικό ρόλο της άσκησης σε κλινικά διαγνωσμένους ασθενείς με χρόνια κατάθλιψη συμπεριλαμβανομένου και του είδους και του τύπου άσκησης,.

• την αξιολόγηση της συστηματικής και τακτικής αθλητικής παρέμβασης σε καταθλιπτικούς ασθενείς, σε σχέση με άλλους τύπους αντιμετώπισης της ασθένειας,

• την εξέταση διαφόρων φυσιολογικών μηχανισμών που διευκολύνουν τη τυχόν αντικαταθλιπτική επίδραση της άσκησης,

• τις πρακτικές εφαρμογές του παρεμβατικού ρόλου της άσκησης στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης.

Φυσική δραστηριότητα και επίπεδο φυσικής κατάστασης πριν το διάστημα διάγνωσης των συμπτωμάτων κατάθλιψης.

Για να διερευνήσουμε το ρόλο της συστηματικής άσκησης στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η κατάθλιψη ως ασθένεια διακρίνεται αναλόγως των συμπτωμάτων της, σε διάφορες κατηγορίες, που βασίζονται σε κριτήρια διαγνωστικών συστημάτων, διεθνώς αναγνωρισμένων και που ταξινομούν την ασθένεια σε διάφορες κατηγορίες, από απλές καταθλιπτικές διαταραχές, μέχρι εκείνη της ιδιάζουσας βαριάς μορφής κατάθλιψης.

Μία πρώτη χρήσιμη παρατήρηση αποτελεί το γεγονός ότι οι άνθρωποι με συμπτώματα κατάθλιψης ανήκουν στην κατηγορία των μη δραστήριων ατόμων από πλευράς φυσικού έργου, σε σχέση με άτομα χωρίς διαταραχή κατάθλιψης.(3). Έρευνες έδειξαν ότι τα καταθλιπτικά άτομα διάγουν μεν πιο καθιστική ζωή και ως εκ τούτου διαθέτουν χαμηλότερη ικανότητα γιά μυϊκό έργο, αλλά από την άλλη πλευρά η πνευμονική λειτουργική ικανότητά τους είναι φυσιολογική, σε σχέση με αυτή του γενικού πληθυσμού.(8,10,11).

Όπως γνωρίζουμε, η ικανότητα μυϊκού έργου εξαρτάται απόλυτα από το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας ενός ατόμου ενώ αυτό έχει μηδαμινή επίδραση στη πνευμονική λειτουργία. Επομένως, οι χαμηλές τιμές της ικανότητας παραγωγής μυϊκού έργου, (αξιολογείται εργομετρικά με την υποβολή του ατόμου σε υπομέγιστο έργο που επιφέρει αύξηση της καρδιακής συχνότητας στο ύψος των 170 παλμών ανά λεπτό), σε άτομα διαγνωσμένα με κάποιας μορφής κατάθλιψη, οφείλονται στο επίπεδο φυσικής κατάστασης των ατόμων αυτών, προτού καν διαγνωστούν ως καταθλιπτικά. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η πνευμονική λειτουργία των εξετασθέντων παραμένει σε φυσιολογικά επίπεδα, καθώς δεν τείνει να επηρεάζεται από την προηγούμενη φυσική κατάσταση του δοκιμαζόμενου ατόμου.

Ωστόσο, στο επιστημονικό ερώτημα εάν τα άτομα αυτά τείνουν στη κατάθλιψη επειδή είναι λιγότερο μυϊκά δραστήρια ή επειδή όντας καταθλιπτικά μειώνουν περαιτέρω τη φυσική τους δραστηριότητα, καμμία απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς η απάντηση θεωρείται εξατομικευμένη.

Η άσκηση ως μέσον παρέμβασης στην αντιμετώπιση της καταθλιπτικής κατάστασης.

Γενικά η άσκηση ως μέσον παρέμβασης στις καθημερινές συνήθειες και στο τρόπο που διάγει ένα άτομο τη ζωή του, ανάλογα τους στόχους ενός τέτοιου παρεμβατικού αθλητικού προγράμματος διακρίνεται σε:

• προπόνηση για τη βελτίωση της αντοχής (αερόβια άσκηση)

• προπόνηση για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και αντοχής

• προπόνηση για τη βελτίωση της ευλυγισίας και μυϊκής συναρμογής (μη αερόβια άσκηση).

Οι περισσότερες επιστημονικές εξετάσεις ατόμων σε κατάθλιψη έχουν αξιολογήσει την επίδραση της αερόβιας άσκησης (τζόκινγκ, τρέξιμο), με αποτέλεσμα να διίστανται οι απόψεις εάν οποιαδήποτε οφέλη στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης του ατόμου περιορίζονται στον αερόβιο τύπο άσκησης ή μπορούν να αποκτηθούν και με τους άλλους τύπους άσκησης. (17).

Στην παλαιότερη έρευνα των McCann & Holmes (1984), μελετήθηκαν 43 γυναίκες με συμπτώματα κατάθλιψης, βασισμένη σε στανταρισμένο επιστημονικά αναγνωρισμένο ερωτηματολόγιο και όχι επίσημη διάγνωση. Χωρίστηκαν σε 3 ομάδες (αερόβια ομάδα με 1 ώρα, δύο φορές την εβδομάδα, μη αερόβια άσκηση 20 λεπτά, 4 φορές την εβδομάδα και ομάδα ελέγχου. Μετά από 12 εβδομάδες εφαρμογής του προγράμματος οι δείκτες κατάθλιψης μειώθηκαν αρκετά με τη μείωση στη αερόβια ομάδα να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την ομάδα που χρησιμοποίησε μη αερόβια άσκηση.

Παρόμοια, σε έρευνα του Klein et al. (1985), ασθενείς πάσχοντες με διαγνωσμένη κατάθλιψη βαριάς αλλά και ελαφράς μορφής μοιράστηκαν σε ομάδες αερόβιας άσκησης 1 ώρα/εβδομάδα, χαλαρωτικής θεραπείας 2 ώρες/εβδομάδα και ψυχοθεραπείας 2 ώρες/εβδομάδα για 12 συνολικά εβδομάδες. Σε όλες τις ομάδες σημειώθηκαν σημαντικές μειώσεις στη βαθμολογία της κατάθλιψης, χωρίς σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων. Σε επαναληπτική παρακολούθηση των ομάδων με την παραπάνω αντιμετώπιση 9 μήνες αργότερα, οι ομάδες της άσκησης και της χαλαρωτικής θεραπείας διατηρούσαν τη μειωμένη βαθμολογία στους δείκτες της καταθλιπτικής κατάστασης.

Τέλος σε έρευνες των Martinsen et al. (7,9), 49 βαριάς μορφής καταθλιπτικοί ασθενείς μοιράσθηκαν σε 3 ομάδες: ομάδα αερόβιας άσκησης 3 ώρες/εβδομάδα, ομάδα ελέγχου και ομάδα με άτομα που μετείχαν στην ομάδα άσκησης και στην ομάδα ελέγχου και έπαιρναν ταυτόχρονα και αντικαταθλιπτική φαρμακευτική θεραπεία. Μετά από 9 εβδομάδες υπήρχε στατιστικά σημαντική άνοδος στην ικανότητα παραγωγής μυϊκού έργου στην ομάδα της αερόβιας άσκησης, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου ενώ και οι δύο ομάδες παρουσίασαν στατιστικά σημαντική μείωση στους καταθλιπτικούς δείκτες βαθμονόμησης, με μεγαλύτερη μείωση στην ομάδα άσκησης, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Ασθενείς που έπαιρναν αντικαταθλιπτικά φάρμακα παρουσίασαν παρόμοια μείωση στους καταθλιπτικούς δείκτες βαθμονόμησης, σε σχέση με εκείνους που δεν έπαιρναν φάρμακα.

Σε μία άλλη προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα ποιός τύπος άσκησης, όσον αφορά την αερόβια άσκηση (τρέξιμο, τζογκιγκ) ή μη αερόβια άσκηση (ασκήσεις μυϊκής δύναμης/αντοχής, ευλυγισίας και μυϊκής συναρμογής), είναι καλύτερος στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, δεν προέκυψε διαφορά μεταξύ των δύο τύπων άσκησης, ούτε κάτι που να δείχνει να υπερτερεί ο ένας τύπος άσκησης έναντι του άλλου. Επιπλέον σε εκείνους που είτε στην ομάδα αερόβιας άσκησης, είτε στην ομάδα μη αερόβιας άσκησης έπαιρναν ταυτόχρονα και αντικαταθλιπτικά φάρμακα η μείωση στη βαθμονόμηση της κατάθλιψης ήταν μεγαλύτερη, σε σχέση με εκείνους που είτε ευρίσκοντο στη μία ομάδα, είτε στην άλλη, δεν έπαιρναν φαρμακευτική θεραπεία αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν σημαντική. (8).

Ερμηνεία διαφόρων Ερευνητικών δεδομένων

Παρά το γεγονός ότι η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για αξιολόγηση επιπέδων κατάθλιψης, η χρήση διαφορετικών γνωστικών κριτηρίων κλπ καθιστούν πολλούς σχεδιασμούς τέτοιου είδους ερευνών σχετικά επισφαλείς, στην εξαγωγή συμπερασμάτων, όμως όλες οι έρευνες οι οποίες αφορούν τουλάχιστον ασθενείς ελαφράς ή μέτριας μορφής κατάθλιψη δείχνουν μία σαφή κατεύθυνση.

• Η αερόβια άσκηση είναι πιο αποτελεσματική στη μείωση της καταθλιπτικής κατάστασης από την μη θεραπεία, ενώ δεν φαίνονται σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων αντιμετώπισης. Η αερόβια άσκηση συσχετίζεται σημαντικά με την αντικαταθλιπτική της επίδραση σε ασθενείς με ήπιο ή μέτριο βαθμό κατάθλιψης.

• Η χρήση αερόβιου τύπου άσκηση ή όχι στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης δεν επηρεάζει τα όποια αντικαταθλιπτικά οφέλη προσφέρει η άσκηση στο βαθμό βελτίωσης της διαταραχής, καθώς η βελτίωση της φυσικής κατάστασης δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αντικαταθλιπτική επίδραση της άσκησης. Ως εκ τούτου, αντικαταθλιπτικά οφέλη μπορούν να επιτευχθούν με ποικίλους τρόπους άσκησης και όχι μόνο με τον αερόβιο τύπο.

• Ο συνδυασμός άσκησης και συμβουλευτικής ψυχοθεραπευτικής αγωγής σε ασθενείς με κατάθλιψη δείχνει μεγαλύτερη βελτίωση απ'ότι η ψυχοθεραπευτική αγωγή από μόνη της μπορεί να ως θεραπεία (9), ενώ σε άλλη έρευνα δεν προσδίδεται ενισχυτική βελτίωση μεγαλύτερη απ'ότι η άσκηση ή η ψυχοθεραπευτική αγωγή από μόνες τους η κάθε μία μπορούν να. προσφέρουν (4).

• Ο συνδυασμός άσκησης και φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να υποδηλώνει ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, ωστόσο η τάση δεν είναι στατιστικά σημαντική για εκείνους που χρησιμοποιούν ταυτόχρονα άσκηση και φαρμακευτική αγωγή. (8).

• Όσα άτομα με καταθλιπτικές διαταραχές μπήκαν σ' ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα άσκησης και το ενσωμάτωσαν στη καθημερινότητά τους ως βασικό συστατικό τρόπου ζωής τείνουν να έχουν χαμηλότερο βαθμό κατάθλιψης, όποτε κι αν μετρήθηκαν μετά την παρακολούθηση ενός τέτοιου προγράμματος. (10,16). Οι συμμετέχοντες σ' ένα τέτοιο πρόγραμμα το αξιολογούν ιδιαίτερα υψηλά ως σημαντική παράμετρος της θεραπείας τους.

Φυσιολογικοί μηχανισμοί της άσκησης στην αντιμετώπιση της ελαφράς και μέτριας καταθλιπτικής κατάστασης.

Οι φυσιολογικοί μηχανισμοί που διευκολύνουν την ευεργετική επίδραση της άσκησης στην νοητική διαδικασία και διανοητική κατάσταση του ατόμου βασίζονται σε διάφορες βιοχημικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της μυϊκής προσπάθειας και μετά και δύναται να ερμηνεύσουν τις αντικαταθλιπτικές επιδράσεις της άσκησης στον οργανισμό.

Αν και ο μηχανισμός με τον οποίον η άσκηση επιδρά ευεργετικά στη ψυχική διάθεση δεν έχει εξακριβωθεί πλήρως, εντούτοις υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις που δίνουν απάντηση στο ερώτημα. Είναι σίγουρο ότι με την πλήρη εξακρίβωση του μηχανισμού που εξηγεί την θετική επίδραση της άσκησης στη ψυχική μας διάθεση, θα βοηθήσει ακόμη περισσότερο τη θεραπευτική αγωγή.

Μία εξήγηση αποδίδεται στην προσωρινή αύξηση της εσωτερικής θερμοκρασίας του σώματος, εξαιτίας της άσκησης, η οποίας αυτοαποκαλείται «υπόθεση πυρογενών ουσιών» (13). Έχει δειχθεί ότι η συγκέντρωση κατεχολαμινών στο πλάσμα, εξαιτίας σταθερής έντασης μυϊκή προσπάθεια αντοχής είναι χαμηλότερη στην κατάσταση ηρεμίας μετά από την παρακολούθηση ενός τέτοιου αερόβιου προγράμματος.(2).

Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί ότι με άσκηση αντοχής προκαλείται αύξηση της συγκέντρωσης των β' ενδορφινών στον εγκέφαλο, Οι ενδορφίνες είναι πεπτίδια που παράγονται στον εγκέφαλο και έχουν μια παυσίπονη δράση. Δρουν στον ψυχισμό του ατόμου και και δημιουργούν διάθεση ευφορίας στο άτομο. (1,5).

Επίσης, εξαιτίας της σωματικής άσκησης δημιουργείται αυξημένη συγκέντρωση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Η σεροτονίνη συμμετέχει στη μετάδοση των νευρικών ώσεων και μπορεί να έχει μια λειτουργία στον έλεγχο της ψυχικής διάθεσης και στην κατάσταση της συνείδησης.

Δηλαδή, ως τελικό αποτέλεσμα της παρατεταμένης μικράς έντασης μυϊκής προσπάθειας έχουμε αυξημένη συγκέντρωση μίας σειράς νευροδιαβιβαστών, όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη, που έχουν να κάνουν με τη διάθεση του ατόμου. Επιπλέον, αύξηση παρατηρείται και στο αμινοξύ τρυπτοφάνη που αποτελεί δομικό λίθο της σεροτονίνης που δημιουργεί διάθεση ευφορίας στο άτομο (!5).

Τέλος, γνωρίζουμε ότι αυξημένη συγκέντρωση κατεχολαμινών στη κυκλοφορία δημιουργεί κατάσταση νευρικότητας, αγωνίας, ανησυχίας και παρατεταμένου άγχους στο άτομο. Οπως αναφέρθηκε παραπάνω, μετά από ένα πρόγραμμα τακτικής άσκησης η συγκέντρωση των παραπάνω ορμονών στη κυκλοφορία του αίματος βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα, γεγονός που προσδίδει μεγαλύτερη ηρεμία στο άτομο και καλύτερες δυνατότητες να αντιμετωπίζει στρεσογόνες καταστάσεις.

Τύπος Ασκησης

Ο τύπος της άσκησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της κατάθλιψης είναι κυρίως η άσκηση αντοχής (μεγάλης διάρκειας και χαμηλής έντασης), όπως το γρήγορο περπάτημα, τζόγκιγκ, ποδήλατο, κολύμπι, αλλά και η άσκηση με βάρη μπορεί, επίσης, να επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Για κάποιον που μόλις ξεκινάει θα πρέπει να αρχίσει σταδιακά. Για παράδειγμα, μπορεί να αρχίσει περπάτημα για 10 λεπτά κάθε μέρα και να το επεκτείνει σταδιακά σε 30 έως 45 λεπτά περπάτημα επαναλαμβανόμενο από 3 έως 4 φορές την εβδομάδα.

Για να δει κάποιος αποτελέσματα βελτίωσης της εικόνας του σώματός του θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον 2 έως 3 μήνες, όμως η βελτίωση της ψυχικής του διάθεσης επέρχεται πολύ γρηγορότερα σε 2 έως 3 εβδομάδες. Όμως το σημαντικότερο όλων είναι η συστηματική συμμετοχή στην άσκηση να γίνει τρόπος ζωής.

Το ευχάριστο όλων είναι η επιστημονική τεκμηρίωση ότι η άσκηση είναι ένα πολλά υποσχόμενο φάρμακο για τη θεραπεία ήπιας και μέτριας μορφής κατάθλιψης. Εάν δηλαδή μπορούσαμε να το πακετάρουμε και το συνταγογραφούμε θα έπαιρνε σίγουρα την έγκριση του Ελληνικού Οργανισμού Φαρμάκων.

Ως εκ τούτου, σε πρώτη φάση, τα άτομα που υποφέρουν ήδη από κάποια μορφή ήπιας ή μέτριας κατάθλιψη, δεν είναι ανάγκη να προσφύγουν σε ψυχολογική ή φαρμακευτική υποστήριξη, αλλά μπορούν να ασκούνται, προκειμένου να βοηθήσουν τον εαυτό τους να ξεπεράσει τη νοσηρή αυτή κατάσταση.

Σκεφθείτε ότι η άσκηση αποτελεί άριστη θεραπευτική αγωγή, όμως για να έχει αποτελέσματα πρέπει κάποιος να έχει υπομονή και να συμμετέχει στην άσκηση συστηματικά. Ο ευεργετικός ρόλος της άσκησης στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης δεν είναι χάπι που δρα γρήγορα και χωρίς κόπο.

Όμως, από την άλλη πλευρά είναι μία θεραπεία χωρίς οικονομικό κόστος και η επιτυχία του βασίζεται στο ίδιο το άτομο, χωρίς εξωτερικά βοηθητικά υποστηρίγματα. Η μόνη ίσως εξωτερική υποστήριξη είναι ότι μπορεί να το κάνεις με παρέα, γεγονός που βοηθάει ακόμη περισσότερο την ψυχική σου διάθεση.

Σίγουρα όμως η διάθεση ανεβαίνει κατακόρυφα όταν η σιγουριά, η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση, που αποκτούμε από τη συστηματική άσκηση, μας δίνουν δύναμη να τις μεταφέρουμε σε όλο το οικογενειακό, εργασιακό και κοινωνικό μας περιβάλλον.

Αρθρο της Ελένης Αυλωνίτου στο περιοδικό Science Technologies

Ελένη Αυλωνίτου

Διδάκτωρ Εργοφυσιολογίας-Πρωταθλήτρια κολύμβησης

http://www.avlonitou.gr/ScienceTechnologies-1.htm

 

Πηγή : http://www.athlisis.gr/sport/psycology/1574-η-άσκηση-ως-μέσον-αντιμετώπισης-της-κατάθλιψης

Γυμναστική… για κάθε ηλικία.........

 

 

 

 

 

 

 

Ένας υγιής οργανισμός σε ένα καλοσχηματισμένο σώμα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κάποιων, αλλά ζητούμενο για κάθε ηλικία. Τι είδους, όμως, άσκηση να επιλέξετε σε κάθε φάση της ζωής σας και πώς θα ανταποκριθούν τα οστά και οι μύες σας στην απόφασή σας αυτή.

Ο οργανισμός βρίσκεται στην καλύτερή του φάση. Ο μεταβολικός ρυθμός διανύει την πιο ευνοϊκή του περίοδο, με αποτέλεσμα να «καίει» κανείς θερμίδες όχι μόνο κατά την άσκηση, αλλά και όσο ξεκουράζεται. Παράλληλα, η μυϊκή μάζα, αλλά και η πυκνότητα των οστών είναι στο υψηλότερό τους επίπεδο. Είναι, λοιπόν, είναι η πιο κατάλληλη ηλικία να αποκτήσετε το ιδανικό βάρος για το σωματότυπό σας και να το διατηρήσετε στο μέλλον.

Η αεροβική άσκηση, απαραίτητη για τη γράμμωση του σώματος, συμβάλλει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων. Ξεκινήστε με έντονο περπάτημα ή επιλέξτε το τρέξιμο, το κολύμπι ή την ποδηλασία. Συνδυάστε την και με ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης (π.χ. βάρη) και ευλυγισίας (π.χ. γιόγκα, πιλάτες ή ασκήσεις στρέτσινγκ), για να «χτίσετε» το σώμα σας και να διατηρήσετε την πυκνότητα των οστών σας.

Ο οργανισμός από την ηλικία των 30 αρχίζει να γίνεται όλο και πιο «τεμπέλης». Αν δεν είστε δραστήριοι, χάνετε μεγαλύτερη ποσότητα μυϊκής μάζας και τη θέση της καταλαμβάνει το λίπος. Ο μεταβολισμός «πέφτει» και πρέπει να τρώτε λιγότερο, προκειμένου να διατηρήσετε το βάρος σας. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες παράγουν μέσα σε αυτή τη δεκαετία λιγότερη ποσότητα αναπτυξιακής ορμόνης, με αποτέλεσμα τη σταδιακή φθορά όχι μόνο των μυών, αλλά και των οστών. Ο ρυθμός που χάνει ο οργανισμός το ασβέστιο που προσλαμβάνει αυξάνεται και τα κόκαλα γίνονται λιγότερο συμπαγή.

Ο συνδυασμός μυϊκής ενδυνάμωσης και αεροβικής άσκησης είναι απαραίτητος. Σε αυτές τις ηλικίες, ιδιαίτερα σημαντική είναι κυρίως η άσκηση με αντίσταση (π.χ. βάρη, λάστιχα, το βάρος του ίδιου του σώματος), που βοηθά στη μείωση του ρυθμού απώλειας ασβεστίου. Ωστόσο, συνήθως αυτή τη δεκαετία, οι οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις είναι αυξημένες, οπότε η γυμναστική έρχεται σε «δεύτερη μοίρα». Για να κερδίσετε χρόνο, αγοράστε ένα διάδρομο ή ένα στατικό ποδήλατο και γυμναστείτε στο σπίτι σας. Επιπλέον, μπορείτε να κάνετε και απλές ασκήσεις, όπως κοιλιακούς και ραχιαίους, ή ασκήσεις με βάρη. Αν γραφτείτε σε γυμναστήριο ή ασχοληθείτε με κάποιο σπορ, επιλέξτε ευέλικτα προγράμματα και αξιοποιήστε τις ελεύθερες ώρες του Σαββατοκύριακου.

Καθώς μεγαλώνει κανείς, μειώνεται η περιεκτικότητα του σώματός του σε υγρά, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το αρθρικό υγρό, που προστατεύει τις αρθρώσεις. Η απώλεια αυτή, που γίνεται σταδιακά με την πάροδο των χρόνων, έχει ως αποτέλεσμα τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους και να προκαλούνται οστεοαρθρίτιδες. Η οστική μάζα, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, μειώνεται και είναι πιθανό να χάσει κανείς, μετά τα 80, από 2 μέχρι και 5 πόντους σε ύψος, ενώ οι ιστοί γίνονται πιο αδύναμοι και αυξάνεται η πιθανότητα τραυματισμών. Σε αυτές τις ηλικίες, ξεκινάνε επίσης εκφυλιστικές αρθροπάθειες (π.χ. οστεοαρθρίτιδες ισχίων, γονάτων, ώμων κλπ.), που συνεπάγονται έντονα προβλήματα, όπως η οσφυαλγία. Σύμφωνα πάντως με έρευνες, όσοι συνεχίζουν να γυμνάζονται μετά την ηλικία των 60 είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πτώσεις, πιο ευκίνητοι και κινδυνεύουν λιγότερο από ασθένειες, όπως τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης και ο καρκίνος.

Αν ξεκινάς γυμναστική για πρώτη φορά ή έχεις καιρό να γυμναστείς, άρχισε με περπάτημα στο διάδρομο, ποδήλατο, ελαφριά βαράκια και ασκήσεις με το βάρος του σώματος. Δώσε έμφαση στην ποιότητα της γυμναστικής, δώσε ιδιαίτερη έμφαση στις λειτουργικές κινήσεις και στις ασκήσεις ισορροπίας. Εάν σου αρέσουν τα ομαδικά προγράμματα επίλεξε αυτά που εμπεριέχουν αρκετά διαλείμματα. Ιδανική άσκηση είναι με τη μέθοδο της λειτουργικής γυμναστικής που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τη θέση που της αξίζει . Προσπαθήστε να ασκείστε τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα, από μισή ώρα κάθε φορά

Μετά τα 50, οι αλλαγές σε άνδρες και γυναίκες είναι ραγδαίες. Χάνεται πολύ γρήγορα μεγάλο μέρος του μυϊκού ιστού, το οποίο αντικαθίσταται από λίπος, ενώ επιδεινώνεται η κατάσταση των οστών και των μυών. Ιδιαίτερα οι άνδρες χάνουν αρκετή μυϊκή δύναμη, ενώ οι περισσότερες γυναίκες παίρνουν βάρος . Σε αυτές τις ηλικίες αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη.

Επιλέξτε ήπια αεροβική άσκηση, όπως το περπάτημα και το κολύμπι, που δεν επιβαρύνουν κυρίως τα γόνατα, τα οποία κινδυνεύουν συνήθως από τραυματισμούς σε αυτές τις ηλικίες. Εμπλουτίστε το πρόγραμμά σας με ορισμένες ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης, μειώνοντας όμως το βάρος και αυξάνοντας τις επαναλήψεις. Γυμναστείτε 2-3 φορές την εβδομάδα, από μισή ώρα κάθε φορά.

Καθώς μεγαλώνει κανείς, μειώνεται η περιεκτικότητα του σώματός του σε υγρά, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το αρθρικό υγρό, που προστατεύει τις αρθρώσεις. Η απώλεια αυτή, που γίνεται σταδιακά με την πάροδο των χρόνων, έχει ως αποτέλεσμα τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους και να προκαλούνται οστεοαρθρίτιδες. Η οστική μάζα, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, μειώνεται και είναι πιθανό να χάσει κανείς, μετά τα 80, από 2 μέχρι και 5 πόντους σε ύψος, ενώ οι ιστοί γίνονται πιο αδύναμοι και αυξάνεται η πιθανότητα τραυματισμών. Σε αυτές τις ηλικίες, ξεκινάνε επίσης εκφυλιστικές αρθροπάθειες (π.χ. οστεοαρθρίτιδες ισχίων, γονάτων, ώμων κλπ.), που συνεπάγονται έντονα προβλήματα, όπως η οσφυαλγία. Σύμφωνα πάντως με έρευνες, όσοι συνεχίζουν να γυμνάζονται μετά την ηλικία των 60 είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πτώσεις, πιο ευκίνητοι και κινδυνεύουν λιγότερο από ασθένειες, όπως τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης και ο καρκίνος.

Η ήπια σωματική δραστηριότητα (π.χ. κολύμβηση, περπάτημα) είναι ιδανική για τις ηλικίες άνω των 60 ετών, ενώ και ορισμένες ασκήσεις στρέτσινγκ βοηθούν πολύ τις δύσκαμπτες αρθρώσεις. Σημαντική είναι, επίσης, η μυϊκή τόνωση του οργανισμού. Η συστηματική ήπια άσκηση ανακουφίζει ή και προλαμβάνει πόνους στις αρθρώσεις. Προσπαθήστε να ασκείστε τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα, από μισή ώρα κάθε φορά.

Η άσκηση είναι ο καλύτερος σύμμαχος για τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και για την καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία.

Tζιλίνη Λιάνα

Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής

Personal Trainer-fitness instructor

 

Πηγή: http://www.athlisis.gr/sport/fitness/life/1649-%CE%B3%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%E2%80%A6-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1