Σχέδιο «Αθηνά» ........

γράφει η Έλσα Παπαγιαννοπούλου

12:30 μπροστά στο Διοικητήριο, όπως ξέρουμε εδώ στην Θεσσαλονίκη το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος… Ο δρόμος κλειστός από πραγματικά μεγάλο αριθμό σπουδαστών των ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Μαζί τους καθηγητές, ίσως κάποιοι γονείς. Μια διαμαρτυρία ειρηνική, με μουσική, δεν λείπουν τα πανό και τα συνθήματα. Τα πρόσωπα των παιδιών γεμάτα ένταση, αγωνία, μοιάζουν χαμένα.

Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Υπουργείου, στο περίπτερο μπροστά, δημιουργείται μία μικρή ένταση την στιγμή που περνάω. Μα κοπέλα όχι πάνω από 19-20 ετών, χλομιάζει, παραπατάει και πέφτει λιπόθυμη στα χέρια των φίλων της. Τρέχουν όλοι, της δίνουν λίγο νερό, ειδοποιούν ένα ασθενοφόρο. Το κορίτσι συνέρχεται και έχει ένα βλέμμα πανικού. Φαίνεται καθαρά το άγχος για της συνέπειες μιας απόφασης που πάρθηκε από κάποιους.

Μια απόφαση χωρίς σκέψη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στις οικογένειες όλων αυτών των παιδιών που σπουδάζουν στα ΤΕΙ. Που στην πλειοψηφία τους είναι από την Θεσσαλονίκη και μακάριζαν την τύχη τους να περάσουν εδώ και να έχουν την δυνατότητα να σπουδάσουν χωρίς να βάλουν σε έξοδα τους γονείς τους εν μέσω κρίσης.

Αδιαφορώντας ακόμα και για τις συνέπειες στις οικογένειες των παιδιών που έρχονται από άλλες περιοχές, για τα πρόσθετα έξοδα που θα δημιουργηθούν για την μετακίνησή τους σε άλλες πόλεις. Η κόρη μιας φίλης μου φοιτά σε τμήμα το οποίο καταργείται από την Σίνδο και πρέπει να πάει στις Σέρρες.
Τρίτεκνη οικογένεια ο μπαμπάς της, της είπε δεν θα πας… τόσο απλά και τόσο κατανοητά… αλλά αυτό το παιδί έχει δικαίωμα στην μόρφωση. Όλα αυτά τα παιδία έχουν το δικαίωμα στην μόρφωση. Πόσα από αυτά δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους αν πραγματοποιηθεί το σχέδιο «Αθηνά»

Σχέδιο «Αθηνά» από την θεά της Σοφίας… Το σχέδιο όμως δεν είναι καθόλου σοφό… Ο πανικός στο βλέμμα του κοριτσιού που λιποθύμησε το πρωί τα έλεγε όλα… Η αίσθηση της ασφάλειας έχει χαθεί από κάθε οικογένεια και τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία την βιώνουν πολύ έντονα, γιατί πέρα από το άγχος τους να διαβάσουν για να μπουν σε κάποια σχολή, έχουν το άγχος να την τελειώσουν, έχουν την απαισιοδοξία ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην βρουν δουλειά, έχουν το οικονομικό άγχος της επιβάρυνσης της οικογένειας…

Ο πανικός στο βλέμμα του κοριτσιού με έκανε να σταθώ λίγο ακόμα εκεί και να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά που στέκονταν παγωμένα έξω από το Υπουργείο. Ναι όλοι, ακόμα και οι καθηγητές ήταν σαν χαμένοι, σαν να βίωσαν ένα πολύ μεγάλο σοκ και δεν έχουν συνέρθει ακόμα. Η αίσθηση της ασφάλειας έχει χαθεί τελείως από όλους μας…

Πηγή:  http://www.cityportal.gr/articles_det1.asp?subcat_id=205&article_id=45697