Λόλα, από τα νησιά Batanes, στις Φιλιππίνες… (Η γυναίκα της εβδομάδας)

Τα Batanes είναι ένα συγκρότημα 10 μικρών νησιών στα βόρεια , προς την Ταϊβάν.
Είναι γνωστά σαν «η πατρίδα των ανέμων».

 Η φυλή στην οποία ανήκει ονομάζεται Ivatans και οι πρόγονοί της μετανάστευσαν στα νησιά από την Αυστραλία πριν 4.000 χρόνια. Γεωργοί αλλά και ψαράδες, ικανότατοι στην κατασκευή σκαφών.  Όπως οι περισσότεροι λαοί στον κόσμο η πατρίδα τους είναι μοιρασμένη μεταξύ της Ταϊβάν και των Φιλιππίνων εξαιτίας των Ολλανδών κατακτητών του 17^ου αιώνα.

Η καθημερινότητα της Λόλας μοιράζεται που αλλού, στα χωράφια και στο σπίτι. Κατά κύριο λόγο καλλιεργούν σκόρδα, ένα είδος γλυκοπατάτας, και ζαχαροκάλαμα. Τα τελευταία χρόνια η αλιεία έχει μειωθεί λόγο έλλειψης τεχνογνωσίας και αναπτύχθηκε η κτηνοτροφία.

Το 1993 η Unesco κήρυξε τα νησιά Batanes πολιτιστική κληρονομιά του κόσμου. Η ιδιαίτερη κατασκευή των σπιτιών τους από πέτρα, για να αντιστέκονται στους ισχυρούς μουσώνες της περιοχής, έρχεται σε αντίθεση με τα τυπικά σπίτια της περιοχής που γίνονται συνήθως από άχυρο, μπαμπού και ξύλο.

Οι υδροβιότοποι-σταθμοί μεταναστευτικών πουλιών, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι με ροζ και κόκκινα κοράλλια, πολύ σπάνια πλέον, η μοναδική φυσιολογία του εδάφους και των ακτών καθώς επίσης και η παραδοσιακή κουλτούρα που διατηρείται σχεδόν ανέπαφη λόγω της απομόνωσης  από τα υπόλοιπα νησιά των Φιλιππίνων, προστατεύονται επίσης από την Unesco.

Όπως καταλαβαίνετε η ζωή κυλά με αργούς ρυθμούς. Φοράνε τις παραδοσιακές τους φορεσιές, καμία επέμβαση από «πολιτισμένα» ρούχα. Χαρακτηριστικό τους το vakul, το ιδιαίτερο «καπέλο» φτιαγμένο από φοίνικα Voyavoy, που τους προφυλάσσει από τον ήλιο και την βροχή.  

Τα πέτρινα σπίτια τους  χωρίζονται σε 3 κατηγορίες το αγροτικό, το «σπίτι που φτιάχνεται το αλάτι» και το σπίτι-βάρκα. Η κουζίνα είναι ξεχωριστά κτισμένη γύρω από μία μεγάλη εστία η οποία παραμένει πάντα ζεστή κατά την διάρκεια κάποιου τυφώνα. Η τοπική κουζίνα δεν περιλαμβάνει εξωτικά πιάτα όπως στις γείτονες χώρες. Είναι απλή βασισμένη σε ψάρια, μπανάνες, τοπικά μυρωδικά και χόρτα, κίτρινο ρύζι με τζίντζερ και καρύδες. Τέλος πίνουν ένα είδος κρασιού φτιαγμένο από ζαχαροκάλαμο, από το οποίο προέρχεται και το ξύδι τους.

Σε όλα τα site που διάβασα για να σας δώσω αυτές τις λίγες πληροφορίες, γίνεται ειδική αναφορά στην ευγένεια και καλοσύνη των Ivatans. Είναι πάντα χαμογελαστοί. Επειδή είναι απλά μια απομακρυσμένη επαρχία των Φιλιππίνων δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω περισσότερες φωτογραφίες. 

Αν σας ενδιαφέρει πάντως η Λόλα από τα νησιά Batanes, κάντε ένα σερφάρισμα.

Είναι πολύ όμορφο να μαθαίνεις για άλλους πολιτισμούς.