Ο προβληματισμός προκύπτει από τα μεγάλα ποσοστά προέλευσης βιολογικών προϊόντων από περιοχές όπως η Βοιωτία -με το γνωστό πρόβλημα ρύπανσης του Ασωπού- ή η Θεσσαλονίκη και η Ημαθία, όπου το καλοκαίρι γινόταν εκτεταμένη χρήση παράνομων φυτοφαρμάκων. Παρά τις αιτιάσεις των επιστημόνων, εκατοντάδες κιλά «βιολογικών» προϊόντων από τις παραπάνω περιοχές κατακλύζουν την ελληνική αγορά και μάλιστα πωλούνται κατά 30% με 50% πιο ακριβά από τα συμβατικά προϊόντα.
Το πρόβλημα της παραγωγής βιολογικών προϊόντων σε βεβαρημένες περιοχές αναδεικνύει πρόσφατο πείραμα στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Χρησιμοποιώντας πιστοποιημένο οργανικό χώμα, ο Γιάννης Ζαμπετάκης, επίκουρος καθηγητής Χημείας Τροφίμων στο Εργαστήριο Χημείας Τροφίμων του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καλλιέργησε σε συνθήκες θερμοκηπίου οπωροκηπευτικά και βολβούς, τα οποία πότισε επί τουλάχιστον 4 μήνες με νερό που προσομοίαζε ρυπασμένους υδροφόρους ορίζοντες της Ελλάδας, δηλαδή με υψηλή περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο και νικέλιο.
Οι μετρήσεις μετά το πέρας του πειράματος ήταν εντυπωσιακές. Ορισμένα προϊόντα, όπως τα κρεμμύδια, βρέθηκαν επιμολυσμένα με νικέλιο σε ποσοστό από 64% έως 99% σε σύγκριση με αυτά που είχαν αρδευτεί με καθαρό νερό. Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι το μολυσμένο νερό μπορεί να ακυρώσει όλες τις προσπάθειες βιολογικής καλλιέργειας, έστω κι αν οι καλλιεργητές δεν χρησιμοποιούν ίχνος φυτοφαρμάκων.
«Αν τα “βιολογικά” προϊόντα που παράγονται σε ρυπασμένες περιοχές αρδεύονται με το νερό της περιοχής ή αν γειτνιάζουν με άλλες συμβατικές καλλιέργειες που έχουν ψεκαστεί με φυτοφάρμακα, τότε δεν “δικαιούνται” να θεωρούνται “βιολογικά”», αναφέρει ο καθηγητής. Την ίδια άποψη έχει και ο καθηγητής Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Δαουτόπουλος. «Δεν είναι δυνατόν μια περιοχή όπως αυτή του Ασωπού να παράγει βιολογικά προϊόντα.
Το ίδιο ισχύει και για άλλες περιοχές της χώρας - και συγκεκριμένα της Μακεδονίας, όπου ο υδροφόρος ορίζοντας είναι βεβαρημένος. Το σύνηθες είναι να υπάρχουν δύο με τρία χωράφια τα οποία είναι βιολογικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλα που ψεκάζονται με χημικά, κάτι που δεν συμβαδίζει με τη λογική», αναφέρει ο καθηγητής του ΑΠΘ.
Την ίδια στιγμή, οι ιδιωτικοί οργανισμοί που έχουν την ευθύνη πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων αναφέρουν ότι δεν έχουν την υποχρέωση να ελέγχουν το σύνολο των βιολογικών παραγωγών που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, αν και διαβεβαιώνουν ότι οι έλεγχοι που διενεργούν είναι αποτελεσματικοί και κανένα «μαϊμού» βιολογικό δεν καταλήγει στο πιάτο του καταναλωτή. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κρατική υπηρεσία που να διενεργεί ελέγχους για την πιστοποίηση των βιολογικών προϊόντων.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, οι έλεγχοι για τα βιολογικά προϊόντα γίνονται μια φορά τον χρόνο σε όλες τις μονάδες παραγωγής, εμπορίας, παρασκευής, αποθήκευσης ή και εισαγωγής προϊόντων βιολογικής γεωργίας. «Συμπληρωματικά των επισκέψεων, πραγματοποιούνται αναλύσεις για να διαπιστωθεί κατά πόσο ένα προϊόν περιέχει ουσίες που δεν συνάδουν με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας» επισημαίνει η Νόνικα Μπάκα, συντονίστρια του Τμήματος Πιστοποίησης της Παρασκευαστικής Δραστηριότητας και του Γραφείου Διαχείρισης Ποιότητας της ΔΗΩ.
Οι έλεγχοι γίνονται τυχαία ή προγραμματισμένα, όμως σε ποσοστό που δεν ξεπερνά το 5% των συμβαλλόμενων με τον οργανισμό παραγωγών και συνήθως μετά από καταγγελίες. Στους παραβάτες, που υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνούν στατιστικά το 3% επί του συνολικού των βιοκαλλιεργητών, επιβάλλονται κυρώσεις στους επιχειρηματίες, ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. «Υπάρχει θεσμικό πρόβλημα με τους ελέγχους για την πιστοποίηση των βιολογικών προϊόντων. Κάποιοι βιάστηκαν να αλλάξουν τις καλλιέργειές τους από συμβατικές σε βιολογικές, ώστε να καρπωθούν τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δίχως να ενδιαφέρονται πραγματικά για την ποιότητα των τελικών προϊόντων», δηλώνει ο καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Μπελαλής.
Πηγή real.gr
Δευτέρα, 22 Οκτωβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου