Στην αποφώνησή της η κυρία Βαγενά είπε ότι η επιθεώρηση είναι ένα πολύ δύσκολο είδος θεάτρου που αφορά πολιτική σάτιρα, καθαρά ελληνικό, και δεν πρέπει να εξευτελίζεται.
Συμφωνώ απόλυτα. Να μην ξεχνάμε τα μεγάλα ονόματα του θεάτρου που ανέβασαν επιθεωρήσεις. Αλλά τα τελευταία χρόνια πραγματικά εξευτελίστηκε με την προσθήκη βωμολοχιών σε κάθε δεύτερη λέξη και έντονων σεξουαλικών αναφορών σε κάθε τρίτη.
Και μετά η Άννα Βαγενά, ύστερα από 20 χρόνια, αποφασίζει να ανεβάσει ξανά στην σκηνή την Βαγγελίτσα, και να ξανακάνει αυτό που αγαπά τόσο πολύ. Επιθεώρηση.
Η αλήθεια είναι ότι αποφάσισα να πάω γιατί μου άρεσαν οι παλιές καλές επιθεωρήσεις και σκέφτηκα ότι η κυρία Βαγενά θα τις τιμήσει με τον καλύτερο τρόπο. Και δεν διαψεύστηκα.
Στην αρχή βέβαια ένιωθα μία αμηχανία τόσο στο κοινό όσο και στην σκηνή. Σιγά-σιγά όμως και μέσα από τα ωραία κείμενα των Μπέλλου-Γαλίτη, το γέλιο έβγαινε αβίαστα.
Κάπου στην μέση της παράστασης ενσωματώθηκε και ένας μονόλογος από την «Αγγέλα Παπάζογλου» που έφερε δάκρυα στα μάτια. Όπως και ο τελευταίος μονόλογος της Άννας Κουράγιο που αφορούσε την ανάγνωση ενός γράμματος προς την Ευρώπη, γι αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Η λιποθυμία της «Άνεργης Σταρ Ελλάς» με το που μύρισε το βραβείο της (μισό καρβέλι ψωμί) με συγκλόνισε. Υπάρχουν πραγματικά παιδιά στα σχολεία μας που λιποθυμούν από ασιτία.
Η Λίμνη των Κύκνων με τους υπέροχους 4 «μπαλαρίνους», και ο Πακιστανός που βρήκε και φόρεσε μία μαύρη μπλούζα με χρυσό «μαίανδρο» και δεν καταλάβαινε γιατί τον έδερναν όλοι, έβγαλαν απίστευτο γέλιο.
Διαβάζω στο πρόγραμμα ότι: «Το χιούμορ και η αισιοδοξία είναι τα μόνα όπλα ενάντια στην κρίση και η επιθεώρηση είναι η ναυαρχίδα!»… Είναι παράξενο όμως. Παρά τα έξυπνα κείμενα και τις καλές ερμηνείες, το γέλιο και το δάκρυ μου άφησαν μία γλυκόπικρη αίσθηση. Είναι μια ιδιαίτερα παράξενη επιθεώρηση που μαζί με το γέλιο σου δίνει και ένα χαστούκι, σε ξυπνάει, και βλέπεις κατάματα αυτά που αποφεύγεις να σκέφτεσαι κατά την διάρκεια της ημέρας.
Πήγα στην τελευταία παράσταση στο Θέατρο Αριστοτέλειο και χάρηκα πολύ που η αίθουσα ήταν σχεδόν γεμάτη. Και το χειροκρότημα στο τέλος έντονα θερμό. Ελπίζω να μην περάσουν άλλα 20 χρόνια για να ανεβάσει η κυρία Βαγενά την επόμενη επιθεώρηση, και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά της. «Η σημερινή συγκυρία το απαιτεί άλλωστε»…
Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012
Πηγή www.cityportal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου